Te oud

Af en toe geven bloggers elkaar "stokjes" door (zoals bij de aflossingswedstrijden) : bedoeling is dan dat je ook iets post over dat onderwerp en daarna zelf het stokje doorgeeft aan anderen. Zo gaf Madrina mij dit stokje...

Stiekem doen we allemaal dingen waarvoor we eigenlijk al te oud zijn. Meer zelfs, we schamen ons een beetje als andere mensen ze zouden weten. Maar omdat ze zo leuk zijn, kunnen we het toch niet laten...

Ik heb een werkelijk ongelooflijke voorliefde voor zure snoepen. Hoe meer zuur er op een snoepje zit, hoe liever ik dat heb. Ik eet daarna al het zuur dat nog in het pakje zit (als de snoepjes op zijn), ook op en eerlijk gezegd, is dat het lekkerste deel. Ik hou enorm veel van zure tongen (om de zoveel weken koop ik een doos), en ik ben -al van toen ik klein was- werkelijk verzot op smoelentrekkers, je weet wel, die rode bollen vol zuur. Ik eet ervan tot mijn tong helemaal open ligt (je zou denken dat ik intussen al beter wist).

Ik geef toe, het is niet meteen de meest spectaculaire bekentenis, en critici zullen waarschijnlijk zeggen dat je voor zure snoepen (zelfs voor het eten van het achtergebleven zuur én voor het blijven eten tot je tong open ligt) nooit té oud bent, maar dan is hier dat tikkeltje waarvan ik wél vind dat dat erover is.

Het gaat namelijk over zo'n snoepje waarvan ik echt wel vind dat het voor kinderen is, en niet echt iets wat ik in het openbaar zou opeten... Ken je die met zuur gevulde "hosties" ? Ze zijn gemaakt van wat ik niet beter kan omschrijven dan een soort dunne hostie (vroeger kon je bij de kruidenier zo van die hele blaadjes "hostie" kopen), bol en gevuld met zuur. Ik eet er eerst voorzichtig het topje af, hou het dan boven mijn mond en laat alle zuur in mijn mond vallen. Héérlijk !

Maar je zal me dat natuurlijk nooit zien doen... ! Daar ben ik té oud voor ;)

Ik geef het stokje met plezier door aan Lieve, Bavada en Disfunctionele Huisvrouw (maar wie zich geroepen voelt, mag er natuurlijk ook altijd mee aan de slag...) Ik ben al heel benieuwd...