Amatorski heeft amper een eerste EP uit maar wordt al meer dan behoorlijk gedraaid op Studio Brussel, met het mooie Come home, enkele weken geleden nog lied van de week op deze blog. Daarmee waren ze meteen gebombardeerd tot méér dan een gewoon voorprogramma. Het viertal kon gebruik maken van de zachte avond om hun set buiten te spelen (naar het schijnt een primeur voor de huisconcerten, die we misschien maar beter huis-, tuin- en keuken(?)concerten moeten noemen...). Terwijl enkele poezen in de boom achter hen de show probeerden te stelen, was het genieten met de haast verstilde fluisterliedjes die in de avondlucht langzaam opstegen als zorgvuldig gelijkmatig aangeblazen luchtballonnen. Zangeres Inne blijkt niet alleen zeer zacht te zingen, maar ze fluisterde ontzettend verlegen de bindteksten, waardoor ze soms amper te verstaan waren. De schroom en de verwondering om het plotse succes en om de bijval die de groep kreeg van dit publiek, maakten haar extra kwetsbaar en ze leek zich haast te verontschuldigen voor elk woord dat ze sprak. Dat hoefde niet, want het is altijd leuk om van de schrijver van een liedje te horen hoe het tot stand kwam. Vooraleer Come home ingezet werd, vertelde Inne dat ze via haar grootmoeder een stapeltje brieven tussen 2 geliefden in de oorlog had gekregen en zich daarop gebaseerd had voor dit nummer. En de onverwachte headliner Bram Vanparys (The Bony King Of Nowhere) zong net als op plaat mee...
Doordat hij pas enkele uren daarvoor gevraagd was, had The Bony King Of Nowhere geen tijd gehad om een playlist samen te stellen. Met enkel zijn gitaar en stem was het voor hem wat zoeken naar welke nummers zonder méér arrangement zouden werken, vooral omdat de set voornamelijk nieuwe songs bevatte. En zo kregen we dus de wereldprimeur van heel wat songmateriaal voorgeschoteld. Some guys (and girls) have all the luck... Bram, oprecht verbaasd over hoe dicht het publiek wel zit bij zo'n huisconcert (ik zit meestal niet eens zo dicht bij mijn bezoek als gisteren vanop de eerste rij, waar je met je knieën bijna de artiest raakt), slaagde erin om de intimiteit van zo'n concert ten volle te benutten en zoals één van de gasten opmerkte nadat The Bony King Of Nowhere voorzichtig had aangekondigd dat nummer "eens te proberen, maar 'k weet niet of het zal lukken" : "Dat ging nog redelijk goed hé..."
Tussen de nieuwe nummers die het beste beloven voor het tweede album kregen we onder meer mijn lievelingsnummer Maria, waar een verhaal bijhoorde van een gitaar die Bram spotgoedkoop kocht van een man die terminaal ziek bleek te zijn en zijn instrumenten verkocht. Bram was nét op zoek naar een gitaar voor specifiek dit nummer, dat gaat over berusting vinden in je nakende overlijden... Het was niet de gitaar waarop hij speelde, dat zou nét teveel toeval geweest zijn...
En zo kregen we onverwacht een double bill mét primeurs (deels buiten + nieuwe nummers van The Bony King Of Nowhere).
Come home - Amatorski featuring The Bony King Of Nowhere
De debuut EP van Amatorski kan je hier kopen en het debuutalbum Alas my love van The Bony King Of Nowhere is hier te koop.
Geniet intussen nog maar eens van dit nummer dat je krijgt op de website van Amatorski : Same stars we shared (mp3)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten