Na het veelzijdige Self portrait dat heel wat verrassingen bevatte, maakte Bob Dylan in 1970 (ik was toen nog niet geboren) New morning. Op opener If not for you lijkt de vertrouwde Dylan terug, en hoewel je dat gedeeltelijk terecht kan opmerken, is er toch een verschuiving gekomen in wat hij brengt. Day of the locusts bijvoorbeeld zou je niet hebben kunnen terugvinden op de eerdere albums. Muzikaal sluipen de jaren 70 al binnen, hoor je als luisteraar decennia later.
Met Time passes slowly krijgt de piano een belangrijke rol toebedeeld. Lijkt deze song op het eerste zich nogal gewoontjes, dan ontvouwt zich na enkele beluisteringen de charme ervan. Die ligt vooral in het eenvoudige, sobere arrangement hoewel er toch voldoende muzikale details een rijkdom bevatten die het simpele popliedje overstijgen. Datzelfde merken we ook bij Went to see the gypsy. Winterlude bevat verrassende Griekse invloeden en flirt zodoende met de grens met kitsch. Is dit een platte wals of is er "more than meets the eye"?
De piano is ook de opvallende protagonist in het jazzy If dogs runs free. Zelf heb ik niet zo heel veel met jazz en dat zal ook wel meespelen in waarom dit me weinig aanspreekt. Dan vind ik de titelsong een pak interessanter. Die is een logischer verderzetting van het traditionelere ambacht van Dylan zonder uit de toon te vallen in het nieuwere geluid dat de plaat overheerst. Sign on the window beklijft amper maar gelukkig keert Dylan in One more weekend terug naar pianoblues. Dit vraagt erom op een luid volume afgespeeld te worden, bij voorkeur in een donker en rokerig krocht (hoe ongezond sigaretten ook mogen zijn). Helaas is The man in me wat licht. Het parlando in Three angels heeft zijn charmes en roept ook al de sfeer op van de late uren in een café, al doen de backing vocals ons ook aan de kerkgebouwen denken waarin gospel niet altijd opzwepend hoeft te zijn.
Met Father of night wordt een naar mijn mening wat wisselvallige plaat mooi afgesloten. In zekere zin is het een vlot behapbaar album maar er staan naar mijn zin iets te veel wel erg lichte songs op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten