Vandaag brengt het Gentse Unday Records een labelcompilatie uit, Music for undays. Dat was voor ons de perfecte aanleiding om labelbaas Tim Beuckels te spreken.
“De bedoeling,” zo vertelde hij, “was om voor deze verzamelaar onze mensen echt aan het werk te zetten en nieuwe muziek te laten maken. We willen immers een visitekaartje afleveren van een volwassen wordend label. Dertien artiesten, waaronder de tien die al bij ons zaten, hebben we gevraagd. Allen hebben ze een bijdrage geleverd.”
Hij legt uit dat de opdracht die de muzikanten meekregen erg ruim bleef: maak een nummer tegen die datum. Zowel Kristof Deneijs (van Yuko) als Ian Clement hebben een homestudio waarvan jullie gebruik mogen maken. Zo is uiteindelijk ook bijna iedereen in één van die twee studio’s terechtgekomen. Tim legt uit dat daardoor een erg ongedwongen sfeer ontstond, waarin kruisbestuivingen mogelijk werden en artiesten spontaan gingen samenwerken. Zo heeft Hydrogen Sea samen met Imaginary Family iets nieuws gecreëerd.
“Slechts twee artiesten hadden zulk een drukke agenda dat ze er niet meer in slaagden een echt nieuw nummer te leveren. Dans Dans leverde ons wel een mooie live-opname van de cover van Nick Drake die ze speelden in Gent.”
Tim Beuckels gaf ons wat toelichting bij elk nummer:
The Idealist – Yuko: dit is hun eerste nummer in twee jaar tijd en moet de voorloper worden van het nakende album, dat ze net in de nieuwe bezetting hebben opgenomen.
Toledo – Trixie Whitley: hier horen we de demoversie van een lied dat misschien op de volgende plaat zal terechtkomen.
Highway Kind – Flying Horseman: Bert Dockx brengt solo een cover van éénvan mijn lievelingssongs van Townes Van Zandt.
The Riddle – Imaginary Family: Joanna Isselé, de dame achter Imaginary Family, lijkt misschien niet erg productief, ze neemt de tijd om rustig aan haar materiaal te werken. Dit is alvast wat ze speciaal voor deze compilatie opnam.
Under My Skin – Spidergoats featuring Ian Clement: Spidergoats is de nieuwe groep rond Pieter-Paul De Vos van Raketkanon en Kapitan Korsakov. Ian Clement, in wiens studio dit lied werd opgenomen, droeg er aan ook aan bij.
Innuendo – Ian Clement: Ian zelf schreef ook iets nieuws. Het heeft een erg swampy jaren 70-groove, waar ik wel van hou.
River Man – Dans Dans: dit is opgenomen tijdens een optreden op DOK in Gent. In stillere momenten hoorde je op het podium de dj die even verderop draaide. Hij had net La cucaracha op de draaitafel liggen, vandaar de intro.
Plain Gold Ring – Blackie & The Oohoos: een zeer geslaagde cover van Nina Simone. Dit was de eerste song die af was, de eerste opname ook in Kristofs nieuwe studio. Heel indrukwekkend vond ik het.
Hush – Woolf: dit is een jonge band die nog niet eerder muziek uitbracht. Ik vind ze wat pastoraal folky klinken, het doet me wat aan Fleet Foxes denken.
Mess – I Will, I Swear: voorheen was dit een duo dat een soort slaapkamermuziek in elkaar knutselde, maar stilaan zijn ze uitgebreid tot een echte band met strijkers en dergelijke. In die bezetting maakten ze dit als eerste lied, en ze werken aan een debuut-ep.
Valium – Yellow Straps: de gemiddelde leeftijd van deze groep ligt ergens rond de 20 jaar denk ik. Ze komen uit Braine-l’Alleud en hadden nog geen officiële releases op hun naam staan. Hun indie-electronica is iets helemaal anders dan de bands die momenteel bij Unday zitten, en daarom net heb ik hen ook gevraagd. Ze speelden een sessieversie van een nummer dat ze wel al op YouTube gezet hadden. Super-take.
All That Keeps Us – Hydrogen Sea featuring Imaginary Family: Hydrogen Sea wilde al langer iets samen doen met Joanna Isselé en voor deze verzamelaar namen ze in één dag deze minimalistische song op.
Underland – Maya’s Moving Castle: Maya heeft naar aanleiding van onze vraag een onafgewerkt idee opnieuw onder handen genomen en uitgewerkt tot dit nummer.
Zelf vindt de man achter Unday alvast dat zijn grootste schrik, dat het een onsamenhangend geheel zou worden, gelukkig niet uitgekomen is en dat je doorheen de compilatie een consistent beeld krijgt van het label. Over de cover art vertelt hij: “Het is een foto die genomen werd door Timothy O’Sullivan ergens rond 1875, uit een hele reeks die opdook en die Bert Dockx ooit eens had laten zien. Dit beeld heet The white house of Arizona en ik vind dat je er telkens nieuwe dingen in ontdekt. Bovendien past het qua sfeer zowel bij de muziek op de verzamelaar, als binnen de esthetische lijn die we willen aanhouden voor onze releases.”
Tim, die al een zestal jaar bij N.E.W.S. werkte, richtte het eigen label Unday op, waarvoor N.E.W.S de logistieke ondersteuning, promotie en distributie opneemt. Hij is daar nu bijna fulltime mee bezig. We vroegen hem wanneer een artiest in aanmerking komt voor Unday. “Eigenlijk bepalen we dat vrij intuïtief. Het moet naar ons aanvoelen supergoed zijn, iets bijzonders, de artiest moet “een” potentieel hebben. Het genre doet er dan niet zozeer toe, zolang de uitvoerder het in zich heeft om uit de band te springen. Bij wijze van spreken moet elke release in aanmerking komen voor de eindejaarslijstjes. Daarom kunnen we per jaar ook maar vier à vijf albums uitbrengen. Het vraagt immers een heel specifieke, één-op-één-aanpak van de artiesten om goed met hun plaat aan de slag te gaan.”
Het scouten van nieuwe acts neemt ook een aanzienlijk deel van zijn tijd in beslag. “Sowieso komen er constant spontaan demo’s bij ons terecht, maar het meeste ontdekken we via via, mensen die iemand vernoemen, waarna die naam nog enkele keren valt. Ik ga veel naar concerten en scouten is vooral een kwestie van je sensoren open te houden.”
Op onze vraag welke ambitie hij koestert, antwoordt Tim: “We willen een kwaliteitslabel worden, waarbij de naam alleen al voor de luisteraar een garantie wordt dat hij iets bijzonders te horen zal krijgen. De grootste uitdaging is nu ook om internationaal iets te betekenen. Er zitten best wel wat artiesten bij ons die ook elders kunnen opvallen. Dat verhaal brengen is echter allesbehalve evident, en al zeker niet in het Verenigd Koninkrijk. Toch geloven we dat het mogelijk is, het kost alleen veel moeite.”
Music for Undays wordt op 24 februari digitaal, op cd en op vinyl uitgebracht en wordt verdeeld door N.E.W.S.
Je kan dit interview ook hier lezen op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten