In de jaren ’80 speelde Crime And The City Solution een belangrijke rol in de undergroundscene. Geef hen gerust een plaatsje tussen The Birthday Party, Swans en Einstürzende Neubauten, want daar horen ze thuis. Nadat ze een verzamelaar uitbrachten die vooral focust op hun Berlijnse periode (1987-1991), releasen ze begin volgend jaar eindelijk nog eens nieuw materiaal. American twilight moet de band de 21e eeuw binnenloodsen, en daar meteen ook een nieuw publiek aanboren. We zijn benieuwd of hen dat gaat lukken. Tijdens hun tournee, die hen maandagavond naar Gent bracht, kregen we alvast een voorsmaakje met enkele nieuwe songs.
Eerst mocht Kras het publiek opwarmen. Het is niet zo verwonderlijk dat juist zij als relatief onbekende deze eer kreeg aangezien Blixa Bargeld haar vorige plaat producete. De Duitser is een Bad Seed en ook de frontman van Einstürzende Neubauten, waarvan bandlid Alex Hacke nu meetoert met Crime And The City Solution. Aanvankelijk maakte de Nederlandse niet bepaald veel indruk. Ze zong en speelde bas, en werd bijgestaan door een drummer. Pas tijdens het derde lied werd ze geruggesteund door een volledige band, waarin we overigens Guy Van Nueten en acteur Jan Bijvoet herkenden. De set werd steviger en Kras ontpopte zich tot een mengeling van Lydia Lunch, Nina Hagen, Diamanda Galas, PJ Harvey, een vleugje Edith Piaf en eigenlijk ook de koningin van Onderland, uit Jommeke, jawel. Ze zong in het Duits, Engels en Nederlands, en legde een goeie basis voor de hoofdact.
Simon Bonney, de frontman van Crime And The City Solution, laat zich voor deze tour goed omringen. Behalve Alex(ander) Hacke (Einstürzende Neubauten) trommelde hij onder meer ook David Eugene Edwards (Wovenhand), Jim White (de drummer van Dirty Three) en Troy Gregory (bassist bij Swans en Spiritualized) op. Opvallend is overigens hoe Hacke en Edwards de show stelen en Alex Hacke zichzelf duidelijk profileert als de leider van de band. Bonney, die zijn lyrics afleest van een spiekbrieven (zowel de oudere als de nieuwe songs kent hij blijkbaar niet van buiten), speelt daardoor niet langer de hoofdrol, en muzikaal zijn het ook de gitaren die het meest op de voorgrond treden. De band wisselt materiaal van vroeger af met recente nummers, die wat wisselvallig lijken bij een eerste beluistering. Uit de nieuwe plaat is het vooral titelsong American twilight die weet te overtuigen. Dat ze net dat lied als afsluiter van de bisronde kozen getuigt van inzicht in de eigen sterktes.
Crime And The City Solution brengt al bij al behoorlijk toegankelijke post-punk, die tegenwoordig voornamelijk dankzij de gitaren gekruid is met stevige alt-country en rock. Soms klinken ze zelfs wat lichtvoetig en folky, zoals in I have the gun. Ook de visuals vormen een belangrijk onderdeel van de show, en dat mag onder meer blijken uit het feit dat Danielle de Picciotto, de dame die daarvoor verantwoordelijk is, gewoon mee op het podium staat als was ze één van de muzikanten.
Bands uit een ver verleden na al die jaren terug aan het werk zien is soms ontnuchterend en/of tegenvallend. Gelukkig vermijdt deze groep de valkuilen zorgvuldig, en horen ze nog steeds thuis op dat podium.
Setlist:
1. The Bride Ship
2. Keepsake
3. The Colonel Doesn’t Call Anymore (nieuw nummer)
4. Roseblue
5. Steal To The Sea
6. I Have The Gun
7. My Love Takes Me There (nieuw nummer)
8. Hunter
9. On Every Train (Grain Will Bear Grain)
10. The Last Dictator I
11. The Last Dictator II
12. The Dolphins And The Sharks
13. All Must Be Love
Bisnummers:
14. Six Bells Chime
15. American Twilight (nieuw nummer)
Je kan dit concertverslag ook hier lezen op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten