Had je een audio-archief van tien miljoen, wat zou jij dan doen? Einstürzende Neubauten ging met oude taalopnames, gemaakt in de krijgsgevangenenkampen tijdens WO I, aan de slag op het album Lament. Public Service Broadcasting, een Londens drietal, gaat op zijn derde reguliere album (Every valley) aan de slag met propaganda-opnames, publieke informatiespotjes en andere audio. Daaromheen construeren ze, net als bij hun vorige platen, voornamelijk instrumentale muziek, die tussen postrock en poppy soundtracks zweeft.
Turn no more is het meest popgevoelige nummer en dat heeft wellicht te maken met de gastbijdrage van James Dean Bradfield (Manic Street Preachers). Ook You + me met zang van Lisa Jên Brown (van het Welshe 9Bach) zou een radiovriendelijke single kunnen zijn. De sfeer van de plaat is verder bijtijds gedrenkt in de pre-apocalyptische Koude Oorlog-dreiging (Every valley, The pit, All out). Naarmate de songs vorderen, hoor je echter ook andere tonen de bovenhand halen. They gave me a lamp klinkt als Radiohead zonder het experiment, Take me home is a capella koorzang die je eerder zou verwachten in een anglicaanse kerkdienst of herdenkingsplechtigheid voor de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Mother of the village vist naar schouderklopjes van slaapkamerknutselmuzikanten.
Het trio heeft er goed aan gedaan om heel wat gasten op te laten draven om hun liedjes wat meer vocale slagkracht te geven. Hoewel intrinsiek al genoeg variatie aanwezig is in de muziek, dragen zij bij aan de diversiteit. De krautrock van Progress is heel erg gediend van de zweverige stem van Tracyanne Campbell van Camera Obscura. Het siert de Londenaars trouwens dat ze niet voor de grote of voor de hand liggende namen zijn gegaan, maar voor stemmen die passen bij wat ze voor ogen hadden.
De hemel zal niet bestormd worden door Public Service Broadcasting en zelfs bij de samenstelling van allerlei eindejaarslijstjes in december zullen ze schandelijk over het hoofd gezien worden. Toch overstijgen de geluidscollages het gemiddelde resultaat van de hobbyclub van de Mammie in Vaneigens ruimschoots. Je leven zal niet veranderd worden, maar het wordt toch een beetje mooier met deze plaat.
Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle. Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten