30 januari 2017
Mark Eitzel
Vroeger was hij de frontman van American Music Club maar Mark Eitzel bracht, zelfs al toen de band nog actief was, intussen al meer solo-albums uit dan met die groep. Nu is er weer een nieuwe aanvulling op zijn discografie: Hey Mr. ferryman.
Het was van Caught in a trap and I can't back out 'cause I love you too much, baby uit 1998 geleden dat Eitzel erin geslaagd is me zo warm te maken voor zijn muziek. Niet dat de platen die hij sindsdien uitbracht, slecht waren, maar Eitzel is zo'n artiest waarvan elke plaat eenzelfde herkenbaar geluid lijkt voort te brengen en die je aandacht niet decennialang weet vast te houden. Dan heb je een album als dit nodig om terug alert te reageren op 's mans productie. Mijn oren waren alvast gespitst bij het nochtans niet meteen hemelbestormende The last ten years, de opener van de plaat. Daarin drijft de karakteristieke stem op een door de gitaren geweven dekentje.
An answer, dat helemaal op het eind nog eens terugkeert in een "alternative mix", bloeit helemaal open. Een andere persoonlijke favoriet is het aan Jason Molina opgedragen The singer (for Jason Molina). En wat dan te denken van het met leuke details opgefleurde La llorona. An angel's wings brushed the penny slots is even betoverend als zijn titel.
Wie Mark Eitzel uit het oog (en het hart) verloren was, kan zich aan deze plaat tegoed doen voor een aangenaam weerzien van een oude vriend.
Beluister hieronder het volledige album:
Labels:
2017,
mening,
muziek,
nieuwe release,
spotify
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten