05 april 2016
Biezen
Net zoals Dave Grohl bij de release van het debuut van Foo Fighters niet ontkwam aan vergelijkingen met de band waar hij voorheen in speelde (Nirvana), zo vergaat het ook Erik Van Biesen, voorheen bassist bij Gorki. De debuutplaat van zijn Biezen, The birds return, zal onvermijdelijk ook afgemeten worden aan die legendarische band. Net als Grohl binnen Nirvana vanzelfsprekend in de lange schaduw van Kurt Cobain stond, zo is het voor Erik Van Biesen 22 jaar een plaats in de achtergrond geweest bij Luc De Vos, een man die -of je hem nu graag hoort of niet- ontegensprekelijk indruk maakte en alle aandacht naar zich zoog. Voor zowel Cobain als De Vos liep dat uiteindelijk niet goed af en het zijn de overlevers die uiteindelijk het meeste uit het leven en de muziek kunnen halen, zeker?
Erik Van Biesen en bij uitbreiding Biezen afrekenen op Gorki is niet alleen niet eerlijk omdat je niet kan concurreren met een legende, maar evenmin om het muzikale parcours dat Erik al aflegde en behalve Gorki nog onder meer The Paranoiacs, Axelle Red's band, Dandy Davy en de groep van Freddy De Vadder bevat. En dus probeer ik hieronder de eersteling van Biezen een eerlijke kans te geven.
Wat meteen opvalt bij opener Hanging in is dat oosterse muzikale toetsen het nummer een bijzonder cachet geven. De zang brengt Dirk Blanchart in herinnering, het tempo is gezellig en de toegankelijkheid van het nummer hoog. Met dat laatste aspect en de radiovriendelijkheid zit het overigens wel snor op deze plaat. En met een mooie (maar niet memorabele) cover van Bring on the dead horses (Echo And The Bunnymen) levert de band een mooi visitekaartje af. De interpretatie die we hier vinden, is rustiger, meer bezonken, bezadigd en toont mannen die de jeugdige stürm-und-drang van Ian McCulloch en zijn kompanen al lang achter zich heeft gelaten. Naar het eind ervan bekruipt chaos de song maar dan eerder van het soort waar Swans zo goed in is.
Instant hits of classics bespeurde ik niet meteen, maar goeie songs als Jokerdance en het al bij al lieflijke Hiding from the sun (Few Bits overheerst door mannelijke vocalen) zijn als wijn die de krans van de hitparadebevestiging niet behoeft.
Biezen is erin geslaagd met een mooi, voor alle gelegenheden geschikt debuutalbum de basis te leggen voor een oeuvre waar ik wel benieuwd naar ben.
Biezen kan je live aan het werk zien in De Vrijheid in Sint-Denijs (solo, 19/6, gratis). Hou zeker de concertkalender op de website in het oog.
Labels:
2016,
mening,
muziek,
nieuwe release
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten