26 oktober 2014
Mijn Bob Dylanjaar (12): Pat Garrett & Billy the Kid
Deze soundtrack is een wat atypischer plaat van Bob Dylan, omdat er afgewisseld wordt tussen instrumentale nummers en gezongen liedjes. Het bekendste is wellicht Knockin' on heaven's door, dat door vele artiesten gecoverd werd.
Al van bij opener Main title theme (Billy) hoor je een mooie samenwerking met Booker T. Het nummer is erg rustig, met mooie zachte, diepe tonen die het geheel meer reliëf geven. Pas in Billy 1 komen de mondharmonica en vooral de stem van Dylan op de proppen. Het is een prachtige song, die erg dicht aanleunt bij de opener van deze soundtrack.
Eén van mijn favorieten is het bluegrassnummer Turkey chase (het had zo in The broken circle breakdown gekund). En uiteraard is er ook Knockin' on heaven's door dat in deze originele versie zulk een emotionele lading meekrijgt dat de tranen spontaan achter mijn ogen opwellen. Het ritme en de opbouw zitten precies goed om niet te zeemzoeterig te worden, geen effecten na te jagen maar toch effect te hébben.
Wellicht omdat het een soundtrack betreft, is dit niet meteen het beste werk van Bob Dylan en is het een plaat die ik niet zo heel gauw opnieuw zal opleggen, als ik moet kiezen uit zijn hele oeuvre. Toch verdient ook deze plaat om heel af en toe eens in het zonnetje geplaatst te worden.
Labels:
Bob Dylanjaar,
mening,
muziek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten