Last week, Koko Taylor died, a "grand dame" of the blues. I have to admit that I'm not that familiar with blues music, but this time the name ringed a bell. I remembered a duet with BB King on his album "Blues summit" , released in 1993. It's one of the best songs on the album in my opinion...
Ik moet toegeven dat ik niet zo heel erg thuis ben in de bluesmuziek, hoewel ik het genre zeker kan smaken. Het overlijden vorige week van Koko Taylor deed echter een belletje rinkelen. In 1993 kocht ik de CD Blues summit van BB King, waarop hij duetten aangaat met andere bluesgroten, zoals Robert Cray, John Lee Hooker, Lowell Fulson en dus ook Koko Taylor. Het nummer dat ze samen brengen op dit album vind ik persoonlijk één van de beste : een aanstekelijk ritme én een overtuigende, zo zwart als mogelijk klinkende prachtige vrouwenstem die zich om de zang van BB King slingert in wat een uitgroeit tot een overtuigende liefdesverklaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten