Net zoals in Happiness en Storytelling brengt Todd Solondz een bonte stoet personages ten tonele in het wrang-poëtische Palindromes.
De film is prachtig geconstrueerd als een palindroom (een woord dat achterstevoren gespeld precies hetzelfde blijft, zoals lepel), met een hoofdrol (Aviva, niet toevallig een palindroom-naam) vertolkt door verschillende meisjes, die terugkeren op het ritme van een palindroom.
Net als in Happiness is het thema pedofilie sterk aanwezig, op een bizarre, haast terloopse en toch integrale manier in het verhaal verweven. Ook de fundamentalistische christenen (het gezin van Mama Sunshine) wordt op een wrange manier geportretteerd, die hen toont als hypocrieten die zweven tussen naïeviteit en arrogantie.
Ook in deze film slaagt de regisseur erin om haast ongrijpbare humor te hanteren, waarbij het fundamentalistisch-christelijk gezin een soort boysband-muziek maakt en Aviva als ze wegloopt van huis, een gigantische Fischer Price boot vindt aan de oever van de rivier.
Bevreemdend is deze film (net als Solondz andere films) zeer zeker, mooi -op een heel bijzondere, bizarre manier- is hij ook...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten