23 september 2007

Doel

Het voetgangers- en fietsveer tussen Doel en Lillo viel enorm in de smaak van onze twee kinderen, met wie we vandaag een daguitstapje naar die eilanden in het havenlandschap deden. We reden door het havengebied van de Waaslandhaven (langs het werk van een vriendin), picknickten in Doel, vaarden naar Lillo (waar in de speeltuin genoten werd van een wip, twee schommels en een wipdolfijntje, maar evenzeer van de gevallen appelen en peren...) en keerden terug over Kieldrecht (bijna langs de voordeur van diezelfde vriendin...).
Schrijnend vond ik toch wel hoe een heel dorp verminkt en half vernield is door een overheid die een leef- en woongemeenschap heeft weten te offeren voor economische belangen van een gigantische, uitgestrekte, half maanlandschap / half industriële blokken, haast surrealistisch uitziende haven op Linkeroever. Huizen die onbewoond achtergelaten zijn en waarvan de ruiten (en het raamwerk) in de kamers op de eerste en tweede verdieping liggen, met zicht op een halve ingebouwde keuken, deuren die openstaan en waarachter ladders liggen tussen zwerfvuil, overal hartjes op deuren die nooit meer geopend worden door moeders, minnaars, kinderen of gepensioneerden, half gebouwde huizen en half vernielde huizen, lege straten en dan de ontelbare borden met poëzie over de teloorgang van een polderdorp : het maakt het allemaal nog desolater. De moto's, auto's en fietsen van toeristen, velen met het veer vanuit Lillo gekomen, versterken die indruk nog.
Wat vooral zo erg is, is dat de Vlaamse regering (jawel, die van het goed bestuur !) de doodsteek gaf door duidelijk te kiezen voor maatregelen die elke reanimatie onmogelijk maken, die erop gericht zijn dit dorp uiteindelijk volledig uit te wissen.
Jaren geleden las ik het boek De bres van Chris De Stoop, afkomstig uit deze streek, dat net beschrijft hoe Doel veroordeeld wordt. Grote delen ervan ben ik dan wel vergeten, maar ik herinner me vooral de teneur dat hier al decennia een moord wordt gepleegd op landbouwgemeenschappen onder valse voorwendsels en met belangen van slechts enkelen voor ogen, vooral vanuit het aan de overkant gelegen Antwerpen...

Doe dit voor het te laat is : lees het boek en ga naar Doel ! Kijk er goed rond en voel wat je voelt... En vergeet het nooit meer !

PS Nét vandaag (niet dat we er zelf iets van gemerkt hebben) was er nieuws uit Doel...

Geen opmerkingen: