Ben Bertrand speelt basklarinet, een muziekinstrument waarvan ik niet eens WIST dat het bestond. Maar na het beluisteren van NGC 1999, zijn tweede release, ben ik overtuigd van de troeven van het instrument.
Wanneer de basklarinet zich doorheen de klanken wurmt die Orion molecular cloud openen, wordt heel veel warmte aan de openingssong toegevoegd. We vertrekken dan voor een reis van zo'n half uur waarop we van de ene verbazing in de andere vallen terwijl we ons omringd weten door meesterlijke klanken. V380 Orionis combineert de warme klank van de basklarinet met een repetitief electronisch element en doet in feite precies wat Kraftwerk ook deed met hun voortrekkersrol in de electronica: soul toevoegen waar je die niet meteen verwacht.
Een zelfde beweging horen we in Malkauns on Kitt Peak, waarin de hoge tonen plaatsmaken voor diepere klanken. Het repetitieve element neemt dan weer de bovenhand in Sanctus Hubble. Afsluiter Post Scriptum to Valentina Tereshkova is dan weer een ode aan de Russische astronaute die als eerste vrouw in de ruimte een pioniersrol vervulde en een heldenstatus genoot. Het vrouwelijk gefluister versterkt het gevoel van zachtheid dat deze song omringt.
Ben Bertrand is erin geslaagd ons enthousiast te krijgen voor zijn instrument en ons muziek te brengen die we nooit zouden verwacht hebben maar waarvan we heel blij zijn dat we ze nu kennen.
Beluister hieronder het volledige album, dat je hier kan kopen op de Bandcamp-pagina van Les Ateliers Claus:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten