23 februari 2013
Nijdrop concert: Adrian Crowley (voorprogramma: Imaginary Family)
Over de Ier Adrian Crowley is, sinds hij vorig jaar zijn zesde (!) album I see three birds flying uitbracht, niets dan goeds te horen en op Eurosonic wist hij Indiestyle ook live te overtuigen. Donderdagavond mocht hij het publiek in Opwijk voor zich winnen.
De Gentse Joanna Isselé, intussen stilaan bekendheid verwervend als Imaginary Family, opende de concertavond aanvankelijk helemaal alleen op gitaar met een song over de buurman en ééntje over een pinguïn. Daarna werd ze vervoegd door twee muzikanten en bleef ze lieftallige liedjes uitstrooien over ons. Jammer genoeg klinkt ze voorlopig nog iets te veel als andere vrouwelijke singer-songwriters en te weinig als een unieke stem, en laveren de songs tekstueel tussen spitse miniatuurtjes en halfzachte meisjesachtige mijmeringen. Afsluiter The bird watcher (dat ik vorig jaar in week 21 tot lied van de week koos) blijft nochtans veelbelovend.
We werden helemaal teruggeslingerd in de tijd toen Adrian Crowley zijn set speelde, naar zo’n twintig jaar geleden toen Luka Bloom en zijn gitaar op het veel te grote podium van Torhout-Werchter toch wisten te overtuigen. De Nijdrop is dan misschien wat minder indrukwekkend, toch bewees de Ier dat ook hij niet meer nodig heeft dan zijn instrument, zijn songs en zijn wat droge, zelfrelativerende humor om als een huis te staan.
Crowley is geen broekie meer, hij wordt dit jaar 45 en straalt maturiteit uit. Bovendien zijn de rustige nummers die hij brengt, hoewel allerminst een evident repertoire om krachtig over te komen, écht heel goed. De man uit Dublin koos vooral voor werk uit zijn meest recente album, speelde een cover van Squeeze bees (Ivor Cutler) alsof het evengoed een eigen compositie was en sprenkelde over dat alles heen een sausje van innemende praatjes, zelfrelativering en oprechte interesse in zijn toehoorders. “It only takes one person to ask that, and I say yes”, zo beantwoordde hij de vraag naar bissen. En we kregen nog drie toegiften die perfect dezelfde lijn voortzetten.
Wie erbij was, mag zich gelukkig prijzen. Zelden krijg je dit soort zuivere muzikale ervaringen voorgeschoteld, zonder veel poespas, de pure essentie van muziek.
Setlist Adrian Crowley:
1. From Champions Avenue To Misery Hill
2. Alice Among The Pines
3. Fortune Teller Song
4. At The Starlight Hotel
5. The Beekeeper’s Wife
6. Juliet, I’m In Flames
7. Squeeze Bees (Ivor Cutler cover)
8. The Hungry Grass
9. Smithereens (nieuw nummer)
10. September Wine
—————————————————————————
11. Long Distance Swimmer
12. Walk On Part
13. Photographing Lightning Strikes
Je kan dit concertverslag ook hier lezen op Indiestyle.
Labels:
2013,
indiestyle,
mening,
muziek,
optreden
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten