Voor wie Lamb enkel kent van de singles Gorecki, Gabriel en What sound, is de live-plaat Live at Koko het overtuigende bewijs dat Lamb echt wel een topband is. Dat onderstreept onder meer de prachtige versie van Little things dat met zijn drum 'n bass-ritme uitgroeit tot een waar hoogtepunt op deze plaat en het bekendere werk zelfs bijna in de schaduw stelt.
Opmerkelijk bij deze registratie van hun concert in Londen in september 2009, is het puntgaaf geluid, waarin elk detail van elke song te horen is. Sommige concerten durven immers al eens rommelig klinken, of te verzanden in een geluidsbrij, maar daar is hier absoluut geen sprake van. En al zijn we er ons van bewust dat zoiets ergens ook logisch is, het valt bij deze plaat extra op. Een voor de hand liggende verklaring daarvoor is natuurlijk dat Lamb sowieso een band is die haar muziek vol geluiden steekt, een band waarbij de details erg belangrijk zijn.
Aangezien het concert gegeven werd lang voor hun vijfde studioplaat, 5, uitgebracht werd, is er geselecteerd uit het materiaal van de vier vorige albums. De verdeling is vrij evenwichtig gespreid over die vier platen, met wel enigszins verrassend nog de meeste songs uit hun tweede plaat, Fear of fours.
Transfatty acid en het instrumentale, voor hun doen rustige Angelica, de ingehouden vocals bij de start van What sound en natuurlijk het op algemeen herkenningsgejuich onthaald Gorecki, het zijn één voor één parels die je zin doen krijgen om hun studioplaten nog eens uit de kast te halen, jezelf eraan te herinneren dat Lamb tussen bands als Portishead en Massive Attack absoluut niet misstaat en dat het duo Andy Barlow/Lou Rhodes garant staat voor een heerlijke mix tussen muziek voor de voeten, muziek voor het hart en muziek voor het brein.
De DVD Live at the Paradiso werd nog vroeger, op 13 en 14 september 2004, opgenomen in Amsterdam. Je kan het concert in stereo of in surround bekijken/beluisteren, en bij de extra's vind je een interview met Lou Rhodes en Andy Barlow, foto's, 2 nummers die opgenomen werden in Werchter en een montage van beelden op het podium, backstage, in de studio,...
Hoewel de registratie van het concert dateert van de tournee die volgde op het vierde album, Between darkness and wonder, zijn er verrassend weinig tracks uit die plaat, en ligt de nadruk alwéér op het tweede album. De beeldkwaliteit lijkt bewust niet al te hoog gehouden, om de sfeer van een zweterig, in sterke kleurtinten gedrenkt optreden ten volle te grijpen. De playlist is helemaal anders – maar ook minder sterk- dan op de CD (die dan ook vijf jaar later opgenomen werd), waardoor onze voorkeur uitgaat naar het evenwichtiger concert uit 2009.
Samen geven ze natuurlijk een vollediger, gedifferentieerd beeld van de band Lamb.
Je vindt deze recensie ook hier op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten