Gelezen (17)

Ik heb de voorbije weken weer enkele prachtige boeken gelezen...

Hé Nostradamus - Douglas Coupland

In dit geval ging het eigenlijk eerder om herlezen. Ik wist dat ik ooit aan dit boek begonnen was, maar dacht niet dat ik het uitgelezen had... Vreemd genoeg herkende ik wel voortdurend stukken ("ah ja, dit heb ik al gelezen"), maar kon ik me nooit herinneren hoe het dan verder ging, al bleek ook het einde al bekend voor mij... Vreemd !

Hé Nostradamus mag dan wel starten met een schietpartij in een middelbare school, hetgeen doorheen het boek een aanwezig thema blijft, maar Coupland is erin geslaagd om het verhaal veel meer mee te geven. Uiteindelijk schrijft hij vooral over de moeilijkheden van mensen om te communiceren en over hoe je verantwoordelijk blijft voor je eigen daden, wat ook de omstandigheden van je leven zijn. De schietpartij vormt daarin dan ook meer de achtergrond dan het hoofdmotief.

Brave new world - Aldous Huxley

Aldous Huxley schetst een toekomstige wereld waarin heel wat menselijk falen is weggewist door technologisch en biologisch-genetisch ingrijpen. In enkele reservaten is de "wilde" (de hedendaagse mens) nog te zien, maar de wereld heeft lang geleden gekozen voor orde, regelmaat en stabiliteit. In tijden waarin klonen en genetische modificatie geen science-fiction zijn, werpt de roman dan ook belangrijke morele vragen op, en blijft dit boek een must.

Encyclopedie van de sneeuw - Sarah Emily Miano

Sarah Emily Miano heeft in dit fictief encyclopedisch boek heel wat verhalen te vertellen, die allemaal min of meer verbonden zijn met de thema's sneeuw, ijs, koude,... Soms zijn het korte citaten uit andermans werk, soms zijn het kortverhalen (vaak over koude relaties tussen mensen). In zijn geheel vormt dit een bevreemdend en ook wat wisselvallig boek, waarin de langere passages mijn voorkeur wegdragen.