Hieronder volgt mijn top 21:
21. Chantal Acda in N9 in Eeklo (25/1)
De innemende Chantal Acda, wiens debuut onder eigen naam ik vorig jaar reviewde en die ik toen ook mocht interviewen (via de telefoon uiteindelijk), speelde in Eeklo een heel erg mooie set, onder meer geruggesteund door Gaetan Vandewoude van Isbells. Na afloop kregen mijn lief en ik de kans ook nog even met haar te praten. Het concert herbeleven kan bij wijze van spreken nog elke dag dankzij de release later dit jaar van het op diezelfde tournee opgenomen Live in Dresden.
20. Tricky op Leffingeleuren in Leffinge (20/9)
Soms blijken artiesten onberekenbaar en laten ze iets op het podium zien wat de één ongeïnteresseerd doet wegwandelen en de ander net geïntrigeerd voor het podium houdt om maar niets te missen. Tricky, voor wie ik hoge verwachtingen koesterde, lapte me net dat. Zelf vond ik het een heel goed concert (al miste ik heel wat songs die ik graag eens live had gehoord), al merkte ik in de commentaren op sociale media en de reviews op diverse sites dat lang niet iedereen het met me eens was.
19. Rue Royale in een huiskamer in Ukkel (9/2)
Het sympathieke in Engeland wonende duo zag ik al eerder in huiskamers aan het werk, maar deze kans in het voorjaar om hen in Ukkel te zien optreden, lieten mijn lief en ik niet aan ons voorbijgaan.En daar kregen we ook geen spijt van.
18. Admiral Freebee op Leffingeleuren in Leffinge (21/2)
De admiraal heb ik vroeger nog wel al gezien en ik vind zijn platen (en zeker zijn singles) doorgaans wel goed, maar ik zou vermoedelijk nooit meer naar een concert gegaan zijn van de Antwerpenaar. Op een festival zie je nu eenmaal wel vaker artiesten wiens gewone optredens je overslaat en met goeie muziek en veel humor wist hij me te overtuigen. Misschien moet ik toch maar eens het oog houden wanneer hij eens in de buurt speelt...?
17. Chad VanGaalen op DOK in Gent (4/9)
Chad VanGaalen is een artiest die ook het visuele aspect (clips, hoezen,...) belangrijk vindt en ik was benieuwd of ik daar iets van zou merken bij zijn doortocht in Gent. Hij liet de muziek voor zich spreken en dat bleek méér dan voldoende.
16. Trentemöller op Leffingeleuren in Leffinge (19/9)
Het voordeel aan festivals is dat je soms artiesten aan het werk ziet waarvan je de naam wel kent en waarvan je ooit wel eens een nummer graag hoorde en vaak beluisterde, maar die je voor de rest weer uit het oog verloren was. Trentemöller was dan ook eigenlijk wel een verrassing: een heel heel goeie performance en muziek die live een pak krachtiger klinkt en tot dansen aanzet.
15. Damien Jurado in de Handelsbeurs in Gent (19/2)
Ooit zag ik Damien Jurado al eens in een huiskamer optreden maar dit optreden in een prachtzaal als de Handelsbeurs was toch nog een pak indrukwekkender.
14. Swans in de AB in Brussel (25/9)
Zo indrukwekkend (en luid) als in 2013 waren Swans dit jaar niet in de AB, maar misschien ben ik niet helemaal fair omdat ik nu natuurlijk met andere verwachtingen naar het concert trok. Want anders had ik dit optreden misschien wel een hogere plaats gegeven. In feite was het echt wel een bijzonder goed concert, hoor.
13. Horses in Nijdrop in Opwijk (13/2)
Ik ging eigenlijk vooral voor voorprogramma And They Spoke In Anthems (ook niet slecht), maar ik vond uiteindelijk Horses een pak beter en was dus aangenaam verrast. Hun Why you're here (and I'm not) werd één van mijn favoriete singles van het jaar.
12. Shearwater op DOK in Gent (4/5)
Als een band zelf heel veel plezier heeft op het podium, slaat dit doorgaans over op het publiek. En zo geschiedde dus ook bij Shearwater dat de geluidstechnicus een opname van de avond ervoor liet afspelen, waardoor de bandleden enkele keren de slappe lach kregen. De omstaanders genoten uiteindelijk evenzeer mee...
11. Asgeir in Gent (3/4)
Vier seizoen in één optreden vervat én een heel heel straffe cover van Heart shaped box van Nirvana: zo kan ik dit concert samenvatten van de IJslander.
10. Bearskin in mijn eigen huiskamer tijdens hun Ongeletterd Concert (15/2)
Het was zonder twijfel het beste Ongeletterd Concert, dat van Bearskin. De band speelde een hele mooie set met ook enkele nieuwe nummers. Ze moesten op zoek naar hoe ze onder meer hun traditionele afsluiter konden spelen in een huiskamer waar je niet alle registers kan opentrekken, zonder echter het effect van die finale te verliezen. Dat ze daar met verve in slaagden, zegt veel over hun kwaliteiten.
9. Tom McRae op Leffingeleuren in Leffinge (21/9)
Ik kende hem eigenlijk enkel van naam en zo helemaal alleen met een gitaar op het hoofdpodium van een festival, dat moet je toch maar waarmaken. Wel, hij mààkte het waar! En hoe! Tom McRae wil ik wel nog vaker aan het werk zien, hoor.
8. Sam Amidon in de Magdalenazaal in Brugge (10/4)
Vijf bisnummers die eigenlijk niet eens volstaan om de honger van het publiek te stillen, kregen we na het concert van Sam Amidon, die zich een virtuoos muzikant en een begenadigd verhalenverteller toonde.
7. Jagwar Ma tijdens Les Nuits Botaniques in Brussel (17/5)
Wat een feestje bouwde Jagwar Ma in de tent in de kruidtuin in Brussel. Als ik had gedacht dat ik hier stilaan te oud voor werd, heeft deze band mijn ongelijk bewezen. Op deze manier wil ik nog jaren uit de bol gaan, hoor.
6. Midlake in Le Grand Mix in Tourcoing (4/6)
De verwachtingen lagen hoog en die werden ook ingelost, daar in de overigens mooie zaal in het Noordfranse Tourcoing.
5. Thee Silver Mt Zion Memorial Orchestra in de 4AD in Diksmuide (22/2)
Badend in enkel blauw licht bewezen de Canadezen dat hun muziek op zich sterk genoeg staat om een memorabel concert neer te zetten. De mokerslag die hun album al is (één van de beste van dit jaar), werd live nog eens kracht bij gezet.
4. Sam Baker in Porgy en Bess in Terneuzen (29/10)
Enkele jaren geleden leerde ik Sam Baker kennen via Roen, maar ik had de man nog nooit zien concerteren. Met behulp van Carrie Elkin en Chip Dolan zorgde hij in Terneuzen voor één van de mooiste en beklijvendste (en ook wel grappigste) optredens van dit jaar.
3. The Wytches op Leffingeleuren in Leffinge (20/9)
Weet je aan wie ik nog het meest moest denken toen The Wytches optraden in Leffinge? Nirvana! Niet alleen is de muziek schatplichtig aan mijn grote helden, maar ook de energie en de attitude op het podium deden me aan de grungesterren denken. Nirvana heb ik nooit live gezien, The Wytches nu dus wel (toen nog amper iemand hen kende). Al vrees ik dat ze misschien niet zo groot gaan worden, al zouden ze dat op termijn misschien wel verdienen. Ik kijk alvast uit naar wat ze in de toekomst nog zullen brengen.
2. Einstürzende Neubauten in De Loods van De Lijn in Diksmuide (8/11)
De Duitsers waren in 2010 al verantwoordelijk voor de beste concerten die ik ooit zag en dit jaar kwamen ze opnieuw in de buurt van de toppositie, met alweer een hele belevenis, die première van Lament. Dit keer waren alle nummers nieuw voor me, maar toch wisten ze mij en de rest van het publiek zonder probleem mee te trekken in de wereld die ze opbouwden rond de herdenking van 100 jaar W.O. I.
1. Strand Of Oaks in Trix in Antwerpen (28/9)
Nadat ik de plaat had gereviewd (en die heel goed vond), wou ik deze man toch wel eens live zien. Ik heb me die impuls niet beklaagd, want op het podium was het nog beter dan in de cd-speler. En zelf was Timothy Showalter zo dankbaar dat hij zich de ziel uit zijn lijf speelde om het publiek, dat hem eindelijk in de armen sloot, te behagen. Iederéén beleefde plezier aan dit concert: de mannen op het podium, de mensen in de zaal, de medewerkers achter de bar,...
Onder de link vind je telkens het oorspronkelijke concertverslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten