The Everly Brothers kennen velen onder ons vooral van On the wings of a nightingale, Wake up little Susie, All I have to do is dream en vele andere hits die ze eind jaren ’50 en in de jaren ’60 scoorden. Bonnie ‘Prince’ Billy wist Dawn McCarthy, met wie hij al samenwerkte voor The letting go en een kerst-EP, te overtuigen om samen een coverplaat op te nemen met nummers “die de broers zongen”.
Om een goede inschatting te maken van hoe goed het duo erin geslaagd is om op die manier écht hulde te brengen aan de vroege popiconen, legden wij naast elk nummer op dit album het origineel door The Everly Brothers. Ons oordeel is dan ook genuanceerd geworden: soms verkiezen we de nieuwe versie, dan weer kan er niet getipt worden aan het origineel en bij momenten komen beide gewoon heel erg dicht bij elkaar. Voorbeelden van die laatste categorie zijn het ons niet onbekende Devoted to you, waar je zelfs als Bonnie en Dawn zingen nog zo in je hoofd de Everly Brothers hoort. Het nummer behoort dan ook tot ons collectief geheugen. Ook So sad, dat in de originele versie So sad (to see good love go bad) heet, is een song waarbij we niet weten welke uitvoering we nu eigenlijk bij voorkeur horen.
Wanneer de hedendaagse cover het haalt, belanden wij steevast bij de hoogtepunten van deze plaat, want wat de broertjes Don en Phil presteerden, is zo goed als altijd goud. En dus noteren wij met stip liedjes als Milk train (heerlijk opzwepend), Poems, prayers and promises (americana op zijn best) en Just what I was looking for (dat hier minder gedateerd klinkt). Ook opener Breakdown verkiezen we in de lekker slome, heel country aandoende coverversie. Langoureus is het woord dat spontaan opkomt wanneer we gewoonweg de song binnengesleurd worden.
Eigenlijk falen Oldham, de man achter Bonnie ‘Prince’ Billy, en McCarthy enkel echt in de flauwe remake van Omaha. Verder vinden we dat ze It's all over iets te traag brengen. Bij Somebody help me moeten we hen dan weer alle lof toezwaaien, al bleek het hier gewoon onmogelijk het verschroeiend goeie origineel te benaderen in kwaliteit.
Wie The Everly Brothers nog niet of onvoldoende kent, is hopelijk door Bonnie ‘Prince’ Billy en Dawn McCarthy nieuwsgierig gemaakt. Uiteindelijk, zo begrepen wij, was dat de voornaamste doelstelling van het duo.
Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten