Amper 33 minuten lang, verdeeld over 11 songs, probeert Caged Animals ons te overtuigen dat hun verkeerdelijk hier en daar als debuut voorgestelde album, Eat their own, een plaatsje verdient tussen de haast onaflatende stroom goeie releases die ons bereiken.
Liefhebbers van Deerhunter en Beach House mogen in hun handen wrijven en zullen Caged Animals, het solo-project van Vincent Cacchione (van de band Soft Black), wellicht aan hun borst drukken. Dat is niet onterecht, zoals single Teflon heart bewijst: een melodieuze song wordt door hoge gitaartonen van alle gladheid ontdaan. Wat ontstaat, is een lied dat opvalt tussen andere singles, en toch blijft haken in ons muzikaal geheugen.
Haast even aanstekelijk zijn West Coast popdeuntjes This summer I'll make it up to you en The NJ turnpike, helemaal uit de late jaren '60 naar ons gekatapulteerd opdat we ons -ondanks de winter- in zonnige surfoorden in Californië zouden wanen. Vooral laatstgenoemde song klinkt erg laidback en relaxed. Het is een state of mind waar ze ons graag naartoe brengen, al is dat niet altijd even geslaagd: Piles of $$$ is zo loom en kabbelend dat Caged Animals hier in vrijblijvendheid verzandt. Ook Feelingz verwatert tot wat we beleefdheidshalve maar gewoon gezaag zullen noemen...
Nochtans blijft de plaat bewijzen dat Caged Animals echt wel wat te bieden heeft: All the beautiful things in the world drijft op een Butthole Surfers-ritme, en Somebody to use, dat aanvankelijk klinkt als een kerstliedje vol belletjes en harmonische samenzang, kreeg een onbestemde scheut Fleet Foxes mee. Lips that turn the night to fire neigt zodanig naar Joy Division, dat je even denkt dat Ian Curtis zowaar het geluk gevonden heeft en met plezier komt meespelen, zijn songs kwistig uitdelend aan bands die nochtans weinig met Joy Division gemeen lijken te hebben.
Het hoge stemmetje van Vincent Cacchiano situeert zich ergens tussen Fleet Foxes en The Low Anthem, maar soms valt het over de rand en wordt het irritant, zoals in afsluiter Instant <3breaker.
Wie hier en daar de juiste song weet over te slaan, schaft zich met dit plaatje een te koesteren pareltje in wording aan, en gunt Caged Animals zijn bestaansrecht. Daar zijn vele nevenprojecten allang blij mee...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten