Kunstwonderen: op zoek naar de drijfveren van de moderne kunstmarkt en van de terreur die design heet - Gerrit Komrij
Deze verzameling columns van Gerrit Komrij over kunst en design toont het taalmeesterschap van de Nederlander. De opbouw van het boek is heel eenvoudig: links een foto van een kunstwerk, rechts een stukje van de schrijver over (doorgaans) het afgebeelde kunstwerk. Daarin legt Komrij feilloos de onzin en marketingpraatjes bloot die vaak gepaard lijken te gaan met moderne kunst en design. Vooral die commerciële houding waarin de uitleg moet helpen verkopen, doorprikt hij op veelal grappige wijze.
Helaas had de Nederlander beter het devies "kwaliteit boven kwantiteit" nauwer ter hart genomen, want na een tijdje heb je zijn punt allang gevat maar valt hij nodeloos in herhaling. Zeker de meer algemeen beschouwende stukken, die verder in het boek bijeengebracht werden, ontberen nét die link met het zeer concrete kunstwerk dat je op de pagina ertegenover kan aanschouwen. Vermakelijk is dit boek wel, tot ruim over de helft, maar dan had Komrij beter nog één laatste conclusie geschreven om af te ronden.
Pier en oceaan - Oek De Jong
In Pier en oceaan volgen we van de jaren 50 tot de jaren 70 Abel Roorda, van voor zijn geboorte tot hij gaat vertrekken naar Amsterdam op er op kamers te gaan. De jongen groeit op in Friesland en Zeeland en deze "coming of age"-roman roept zo mooi en accuraat de tijdsgeest op dat zelfs voor mij, elders en pas in 1971 geboren, de hele setting tot leven komt. Oek De Jong roept herinneringen op door associatie (onze uitstapjes naar de Wester- en Oosterschelde, logeren bij mijn grootouders op het platteland) en deed mij heel erg verlangen om naar vooral de genoemde plekken in Zeeland te gaan.
Hoewel het boek meer dan 800 bladzijden beslaat, verveelt het nooit en je wordt zo in het verhaal gezogen dat je het boek amper opzij wil leggen. Grote klasse!
Woesten - Kris Van Steenberge
Kris Van Steenberge mag zijn verhaal dan al situeren ten tijde van de Eerste Wereldoorlog (en de voorafgaande jaren), toch is die tegenwoordig zo intens herdachte periode uit de geschiedenis meer decor dan onderwerp voor een roman die universele thema's op een boven Vlaanderen uitstijgende manier belicht: liefde tussen partners, tussen ouders en kinderen, tussen broers, teleurstelling, jaloezie, onrecht,... Bovendien hanteert de auteur zulk een duidelijke taal dat het een feest is je ogen over de bladspiegel te laten glijden.
Vrijwel iedereen die ik ken en die het boek al gelezen had, raadde het me aan en nu ik Woesten uit heb, kan ik mij scharen in de rij fans die hun volgende boekentip al klaar hebben.
14 - Jean Echenoz
Ook 14 van Jean Echenoz situeert zich in de Eerste Wereldoorlog en dit keer is die oorlog wél het onderwerp van de korte roman (slechts 121 bladzijden lang). We volgen enkele Fransen uit de Vendée die in 1914 opgeroepen worden wanneer de Duitsers oprukken. Terwijl iedereen ervan overtuigd is dat de gevorderde mannen al na enkele weken terug zullen zijn, blijkt het tegendeel -zoals wij natuurlijk alleen maar al te goed weten- waar.
Echenoz schrijft erg mooi en al bij al heeft dit verhaal niet veel franjes nodig, dat heeft de auteur goed begrepen. De verhaallijn ontwikkelt zich met voldoende tempo terwijl het oog voor details behouden wordt. Het wat bruuske einde verrast, maar voorts is dit een erg aangenaam leesbaar boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten