Zondagavond zakte ik af naar de Botanique voor mijn "gratis" concert waar ik met de Bota'carte, die ik voor nieuwjaar kreeg, recht op had. Ik koos voor de folktronica van Tunng, een band die ik vooral ken van hun fijne single Bullets uit één van hun oudere platen. Ik had me overdag al een beetje verdiept in hun oeuvre. Voorprogramma Pinkunoizu ken ik dan weer van het album The drop, dat me overigens niet helemaal overtuigt.
De Denen speelden nochtans een set met 2 heel mooie uitschieters: het op een goeie riff en een leuk ritme drijvende Disko - epic (zo staat het alvast op hun setlist) en het van een surf-riff voorziene Tin can valley. Probleem was meestal wel dat de groep de intro's, de outro's en soms ook wat daartussen zit, véél te lang uitspint.
Setlist:
- Gaze
- Disko - epic
- The swollen map
- Riff
- Tin can valley - doom
Dan weten de 6 muzikanten van Tunng veel beter maat te houden. Hun liedjes zitten vol vrolijke en speelse details, ze zijn bijzonder goed op elkaar ingespeeld en de mix van folkmelodietjes en allerlei electronica werkt ook live uitstekend, misschien zelfs nog beter dan op plaat. Bijna alle songs van het vorig jaar verschenen album Turbines werden gespeeld, en verder werd er vooral geplukt uit ...And then we saw land dat daaraan voorafging.
Tweemaal werd de groep terug het podium opgeroepen. Ze sloten de eerste bisronde af met het nog immer succesrijke Bullets dat door de hele zaal meegezongen werd, en onvoorbereid zorgden ze in de tweede toegiftronde voor een grappige twist door With whiskey te laten overvloeien in Take on me van A-ha.
Setlist:
- Once
- So far from here
- The village
- The roadside
- Tale from black
- By this
- Bloodlines
- Embers
- Jenny again
- Trip trap
- It breaks
- By dusk they were in the city
- Hustle
- ???
- Bullets
- With whiskey (vermengd met Take on me van A-ha)
(wie weet welk het eerste bisnummer was dat ze speelden, mag altijd een berichtje achterlaten in de commentaren, dan pas ik het aan...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten