Ola mala: het had een Westvlaamse oproep kunnen zijn om allemaal samen mee te zingen, maar het is de albumtitel van de derde plaat van Slow Machete, een groep muzikanten uit Pittsburgh en Haïti. Dat tweede album, Choirs of Morne Rouge, is ook de moeite om eens te beluisteren, er staan namelijk drie koren op die in het Haïtiaans-Frans zingen.
Maar vandaag ga ik het hier toch hebben over Ola mala, een plaat die heel bijzonder klinkt door de veelheid aan muzikale invloeden. Zo herinnert San Ramon mij vooral aan het beste van Beirut (weet iemand trouwens of die band tegenwoordig nog -relevante- muziek maakt?). Er is ook Red mountain choir, dat het dreigende uit het beste werk van Daniel Lanois (For the beauty of Wynona) combineert met ritmes die je eerder in wereldmuziek verwacht. Bonne nuit Morne Rouge is een kort nummer dat de koorzang van hun vorige plaat nog eens bovenhaalt. En dan is er Winter in South America, dat klinkt als een samenwerking tussen Joanna Newsom en Damien Jurado. Black sand beach klinkt allesbehalve vrolijk, ondanks de aanwezigheid van een accordeon. Daarna klinken de songs net iets teveel als variaties op hetzelfde thema tot afsluiter Now again the sun will rise wel weer weet te boeien.
Al bij al is dit dus een zeer verdienstelijke plaat, die meer dan de helft echt moois bevat en slechts drie inwisselbare songs. Ik ken veel artiesten die zo'n goed resultaat zelden of nooit halen...
Je kan het album hier kopen. Beluister het alvast helemaal hieronder:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten