Zoals elke maand eindigen we ook september met twintig parels. Ik bied onderstaand divers palet aan:
- Spirit ditch - Sparklehorse: na het fantastisch debuut Vivadixiesubmarinetransmissionplot was het moeilijk dat huzarenstukje te herhalen maar toch volgden nog een rits mooie albums tot Mark Linkous zelfmoord pleegde, vooral omdat de verlammingsverschijnselen en de dure verzorgingskosten (de ziekteverzekering in de US stelt echt niets voor) erg op hem drukten
- Replenished - Vic Chesnutt: nog een artiest die er zelf een einde aan maakte om ongeveer dezelfde reden, is deze Amerikaan. Ooit zag ik hem optreden in de spiegeltent, toen nog aan Sint-Jacobs, tijdens de Gentse Feesten
- Along the Menin road - Jim Boyes: Jim Boyes laat zich voor zijn muziek, meestal samen met Coopes en Simpson, inspireren door WO I en de poëzie die aan de loopgraven ontsproot
- You dream flat tires - Joni Mitchell: deze dame koppelt jazz aan pop op een onnavolgbare manier. Dit nummer komt uit het prachtige album Travelogue
- Ashes of my heart - Ralph Covert And The Bad Examples: een radiohitje dat nog steeds fris en interessant klinkt na meer dan twintig jaar
- It's you - Talk Talk: het hoeft niet altijd één van hun bekendste nummers te zijn. Ook dit is een pareltje
- Beat box (diversion one) - Art Of Noise: ooit werden ze bekend door hun cover van Princes Kiss samen met Tom Jones, maar natuurlijk heeft deze avant-gardegroep een hoop interessantere nummers gemaakt
- Bond - 808 State featuring M Doughty: één van de minder bekende maar daarom niet minder interessante vroege electronica/dance-bands uit de jaren 80 horen we hier met een samenwerking met Mike Doughty van Soul Coughing.
- Do me - Tiefschwarz: nog meer dance met dit Duitse duo
- Missile - Boys Noize: Boys Noize zag en hoorde ik dit jaar op Pukkelpop en het was toch wel een belevenis. Hun dance is nogal verwant aan punk en rock en vormt bij momenten een (weldadige) aanslag op de oren. Wat hen zo goed maakt, is dat ze soms op een minimalistische wijze toch een maximaal effect weten te scoren, zoals ook in deze song
- Da da da ich lieb dich nicht, du liebst mich nicht - Señor Coconut: een lichtvoetige Zuidamerikaanse lounge-versie van een Duitse jaren 80-klassieker, soms is er niet meer nodig om mij blij te maken
- C-h-i-c-k-e-n spells chicken - McGee Brothers: op de soundtrack van de bizarre film (een verfilming van ee graphic novel) vinden we dit oud pareltje van de bluegrass
- Ever fallen in love with someone you shouldn't have - Yonder Mountain String Band: vrij toevallig ontdekte ik het album Black sheep van deze band, waarop deze cover van The Buzzcocks
- Free fallin' - Tom Petty: nog steeds zowat de beste song van Tom Petty
- Valerie - Steve Winwood: wie kent deze klassieker niet?
- Friendly fire - Gary Heffern: hoe ik ooit met de Amerikaanse muzikant Gary Heffern bevriend raakte op Facebook, weet ik niet meer. Op de één of andere manier had hij mijn blog opgepikt, meen ik. Nu, af en toe passeert er wel een geweldige song die hij me leert kennen en zijn eigen muziek is ook niet slecht. Dit liedje komt van het in 2008 uitgebrachte Consolation
- Superdeformed - Matthew Sweet: deze song was mijn eerste kennismaking met deze onderschatte artiest
- It's the sun - The Polyphonic Spree: met maar liefst 23 leden zijn ze, deze groep, maar hun muziek is vaak toch zo mooi...
- Cantus in memoriam Benjamin Britten - Arvo Pärt: mijn allereerste blogberichtje hier bevatte een compositie van deze Estse componist, die één van mijn favoriete componisten blijft
- Spring 1 (Vivaldi, the four seasons, recomposed) - Max Richter: deze componist leerde ik dan weer onlangs kennen, dankzij zijn 8 uur durende Sleep, waarvan gelukkig ook een kortere versie als album uitgebracht werd en waarover ik onlangs nog blogde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten