Hier zijn de twintig parels voor maart 2015. Geniet ervan!
- Leave home - The Chemical Brothers: we vliegen er meteen in met deze single uit hun debuutalbum, nog steeds een klassieker in het genre
- Mothership reconnection (Daft Punk remix) - Scott Grooves featuring Parliament/Funkadelic: een funkklassieker herwerkt en geremixt tot hij heel erg Daft Punk klonk en zo heb ik het graag
- Across 110th Street - Bobby Womack: bekend geworden door de soundtrack van de Tarantino-film Jackie Brown
- Drums a go go - The Hollywood Persuaders: en dit komt dan weer uit de soundtrack van Natural born killers
- Wipe out - The Ventures: nog meer surf waarin de drums een prominente rol spelen
- Apache - The Shadows: dé surfklassieker is natuurlijk deze song van de begeleidingsband van Cliff Richard
- Indépendance cha cha - Joseph Kabasele: ik las het boek Congo: een geschiedenis van David Van Reybrouck (een bespreking volgt later nog) en daarin wordt af en toe verwezen naar Congolese hits, zoals dit nummer dat naar het schijnt nog beter door elke Congolees kan meegezongen worden dan het officieel volkslied
- Ancien combattant - Zao: ook al ontdekt dankzij het boek, dit anti-oorlogsnummer
- My crucified Jesus - Ferre Grignard: een protestzanger uit onze eigen contreien die muzikaal de landsgrenzen ruim overschreed
- Send for the doctor - Doc Pomus: genieten van oude blues en jazz kan ten allen tijde met Doc Pomus
- See my jumper hangin' on the line - R.L. Burnside: R.L. Burnside leerde ik ooit kennen toen hij meewerkte aan een plaat van Jon Spencer Blues Explosion en in hun voorprogramma mocht touren. Ik zag hem toen live in Antwerpen, een memorabel concert in wat nu concertzaal Trix is
- Brand new key - Melanie: we keren terug naar muziek die ik leerde kennen via soundtracks. Dit liedje van Melanie was me uiteraard niet helemaal onbekend maar het was toch doordat het in de film Boogie nights kwam dat ik wist wie dit zong
- Love is all - The Tallest Man On Earth: deze artiest wordt vaak de moderne Bob Dylan genoemd en daar zit zijn stem natuurlijk voor veel tussen, maar eigenlijk is er maar één Dylan en bovendien verdient The Tallest Man On Earth krediet voor wie hijzelf muzikaal is
- Rosie - Claw Boys Claw: Nederlands (maar niet nederlandstalig) en toch internationaal, zo klinkt dit
- Open - The Scene: wel nederlandstalig maar daarom niet minder goed is dit nummer van The Scene
- Kids - The Pink Flowers: Bruno Deneckere speelde vroeger bij deze band, die met Blind man's son een mooi maar vandaag haast onvindbaar album afleverde
- Leave them all behind - Ride: een beetje shoegaze kan nooit kwaad, denk ik zo, en dus gooi ik er Ride ook tussenin
- Everything you do is a balloon - Boards Of Canada: in 1996 wist Boards Of Canada ons te verblijden met een soort etherische, soundscape-achtige dance waarvan ze de belangrijkste vertegenwoordigers zouden blijven. Het gebeurt niet vaak meer dat ik deze groep beluister, maar ze verdienen het nochtans wel
- Genesis - Grimes: in 2012 was ik zeer te spreken over het album Visions van Grimes, zoals je hier nog eens kan herlezen. Ik vond het toen zelfs het op 6 na beste album van dat jaar. Dit singletje daaruit blijft ook enkele jaren later overeind als een knap staaltje postmodern muzikaal knip- en plakwerk
- Iron galaxy - Cannibal Ox: Cannibal Ox, één van de strafste hiphopbands van het voorbije decennium vanwege hun vernieuwende aanpak, bracht deze maand een nieuw album uit (Blade of the Ronin) maar hier grijp ik toch nog graag terug naar een nummer uit de plaat waarmee ik kennismaakte met hen (The cold vein)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten