Nu Chantal Acda na vele samenwerkingen een eigen plaat gemaakt heeft, die ze terecht haar solodebuut noemt, merk je ook tijdens het optreden dat dit, zelfs omringd met fantastische muzikanten, echt hààr ding is. De gelukzalige glimlach die bijna de hele tijd om de mondhoeken van de zangeres speelt, laat zien hoezeer ze er zelf van geniet. En intussen weten frontvrouw en band haar songs nog meer reliëf te geven.
Opener in de N9 in Eeklo was het tot een drietal gereduceerde Leonore. Twee bandleden zitten blijkbaar nog volop in de examens. Zangeres Chloë zingt met een stem die vaak in de buurt komt van Regina Spektor. Haar liedjes gaan bijna allemaal over zoeken. Dat ze nog niet helemaal gevonden heeft waarnaar ze op zoek is, blijkt uit het onaffe dat de meeste nummers kenmerkt. Hoogtepunten zijn Justine, The island en For you, niet toevallig de meest voldragen composities. De rest houdt vooralsnog vooral beloftes in.
Setlist:
- Four in the morning
- Home
- Justine
- A place where you were born
- The hunter
- Wardoll
- The island
- For you
Het is behoorlijk indrukwekkend wie Chantal Acda rond zich verzamelt nu ze met haar eigen materiaal de hort op gaat: Gaëtan Vandewoude (Isbells), Alan Gevaert (dEUS) en Eric Thielemans (Tape Cuts Tape, The Love Substitutes). Die getalenteerde mannen slagen erin om de diepgang van de liederen die Chantal schreef te verduidelijken. Vooral wat de percussie doet met de songs is haast onvoorstelbaar. Het hele kwartet op het podium slaagt erin zo bezwerend te spelen dat je werkelijk de muziek ingezogen wordt, in een maalstroom meegenomen wordt en dreigt te verdrinken, tot de aangereikte percussie je een reddingsboei toewerpt. In Backdrops gaat de gitaar van Gaëtan in een jazzy dialoog met de drummer, die zich tegelijk op een andere planeet lijkt te bevinden en toch precies aanvoelt wat hier in Eeklo nodig is in dienst van het nummer.
Arms up high, het kippenvelmoment op de plaat, krijgt exact die klemtonen die het geprononceerder maken. In de wetenschap dat dit gaat over de overleden vader van Chantal Acda, treffen tekst en muziek je midscheeps. We kennen slechts een handvol songs die zoveel emotionele zeggingskracht bezitten als deze live-uitvoering. Ook afsluiter Wintercoat, waarin Eric en Gaëtan beiden percussie spelen en alweer een spectaculaire dialoog aangaan, krijgt zoveel reliëf dat het lijkt alsof de Himalaya en de Marianentrog door elkaar lopen. De lange outro is eigenlijk post-rock pur sang.
Een uitstekend album nog boven zichzelf uittillen zoals Chantal Acda en haar band deze avond in de N9 presteerden, is een huzarenstukje dat van een concert een topbeleving maakt. Deze straffe toer zien we nog niet al te veel artiesten dit jaar overtreffen.
Setlist:
- Jason
- We will, we must
- My night
- Your own time
- Arms up high
- Backdrops
- Sunflowers (Low cover)
- Wintercoat
- bis: Lost
Je kan dit concertverslag ook hier lezen op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten