Op zaterdag waagden Elke en ik ons aan een Parcous Secret, en reden met een bus
mee naar een onbekende stemming. Het bleek een oud kerkje een eind
buiten het stadje (vermoedelijk het 17e-eeuws kerkje van Berlaimont) en
de groep die ons daar mocht verrassen, was Great Mountain Fire, die ook al zondag (ze speelden dan op het groot podium) op onze agenda stond.
Normaal spelen zij electrisch, al moet gezegd dat de andere setting en opstelling hen deugd
deed. Met allerlei instrumenten (orgels, banjo, mandoline, zelfs een
kora) brachten ze ongekende subtiele toetsen aan in hun nummers, met een
prachtig samen gezongen Cinderella, dansend publiek tijdens Breakfast, en straffe uitvoeringen van Late lights en vooral een erg vertrouwd klinkend Crooked head
tot gevolg. Bijwijlen komen ze dicht in de buurt van Timber Timbre, The Low Anthem of Crosby, Stills, Nash & Young. In de bisronde speelden
ze o.m. een verrassende cover van The model (Kraftwerk).
We moesten bij de set van Donovan Frankenreiter enkele
keren aan Ben Harper denken, maar de set van de Amerikaan, met nogal
traditionele rock met blues- en soulinvloeden klonk allemaal net iets te
glad om echt te beklijven.
Gelukkig speelden Stephen Malkmus & The Jicks wel een set die groeide en waarin de lijn van Pavement verdergezet
werd, zij het zonder echt uit het peloton wegsprintende songs. In een
hoog tempo joeg de band er zijn fijne rommelige en toch melodieuze
nummers door, met zichtbaar spelplezier. We herkenden geen
Pavement-materiaal, wat jammer was, want één van die parels had het
concert nog dat tikkeltje extra kunnen geven…
Headliner op het gratis hoofdpodium zaterdag was ons eigenste dEUS,
dat ook in Frankrijk veel enthousiaste reacties leek op te wekken. Wie
hen nog niet kende, werd wellicht overtuigd door een set waarin
weliswaar een handvol nieuwere nummers uit de vorige albums Keep you close en Following sea waren gestrooid, maar die toch een greatest
hits werd. Vanaf energieke opener The architect over Constant now, Little arithmetics, Sister dew, Fell of the floor man tot een uit zijn dak gaand en met Sabotage (Beastie Boys)
gelardeerd Suds & soda liet de band het publiek niet meer los.
dEUS speelde een erg strakke set, die heel goed opgebouwd was en Tom
Barman genoot zichtbaar van de interactie met het uitbundige publiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten