Met hun vijftiende album, Van Weezer, stuurt Weezer een vette knipoog naar de eighties hardrock genre Van Halen de wereld in. Naar verluidt zit in elke song wel minstens één hardrock-riff uit dat decennium.
Het viertal verkeert weer in goede vorm. Niet alleen was er (een heel ander want behoorlijk symfonisch aangezet) eerdere plaat dit jaar met OK human, het spelplezier is bijzonder groot, het luisterplezier navenant en de knipogen en typische Weezer-humor krijgen hier de ruimte om in perfect meezingbare rocksongs een instant goed gevoel te bezorgen. Songs als All the good ones en The end of the game schreeuwen er gewoon om luidkeels meegezongen te worden door een festivalpubliek, wat helaas nog wel even zal duren.
De band vergeet niet heerlijke popmelodieën te gebruiken, zoals blijkt uit 1 more hit en Hero. Dit album blinkt vooral uit door het gebrek aan pretentie: de luisteraar een half uurtje onversneden fun bieden lijkt, naast het eerbetoon aan een genre dat ze koesteren, de enige ambitie.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten