Niet heel veel bands slagen erin om bij hun debuut zoveel enthousiasme op te wekken als Royal Blood deed met hun titelloos album in 2014. Dat was overigens geheel terecht. Songs als Come on over, Little monster en Ten tonne skeleton haalden de luchtgitaren massaal van stal zelfs bij diegenen die hadden georakeld dat rock 'n roll/gitaarmuziek nu wel echt definitief dood was.
Vandaag kunnen we luisteren naar hun derde plaat, Typhoons, die een nieuwe stap inluidt in hun discografie. Gelukkig is het allerminst een stap achteruit (of simpelweg opzij): al vanaf Trouble's coming weten de Engelsen opwinding door onze aderen te jagen. De overmacht van de gitaren wordt hier mooi aangevuld met elementen uit dance rock en disco. Ditmaal is het duo gegaan voor een sound die dansbaarder is. Daardoor klinkt een vleugje Foals door.
Million and one toont zelfs een shift in klemtoon: het zijn niet zozeer de gitaren die bepalend zijn maar minstens evenzeer de electronica die de song dragen. Mad visions trekt enkele nummers die lijn door. Helemaal een buitenbeentje is afsluiter All we have is now, een ballad die zo buiten de rest valt dat je als luisteraar niet goed weet wat je ermee aan moet.
Toch is het hoogtepunt Boilermaker. Hier spat niet alleen de opwinding van elke noot, dit is ook het hardste nummer van de plaat. Het tweetal heeft dan al zeven songs lang toegewerkt naar deze climax die je trommelvliezen binnendringt met een ongelooflijke kracht.
Soms hoef je maar met twee te zijn om even indrukwekkend te klinken als een klassieke of uitgebreidere band. Royal Blood is daar een prachtig voorbeeld van.
Je kan deze plaat alvast hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten