Want zo'n vulpen, met zwarte inkt bij mij, dat is toch niet alleen een symbool van sierlijkheid, dat IS gewoon een bijzonder sierlijk schrijfinstrument, door niets te verslaan...
En weet je wat ik nog het liefst schrijf met mijn vulpen ? (Ja, natuurlijk weet u dat, want u heeft eerst de titel van deze blogpost gelezen...) Brieven, jawel, ouderwetse brieven op echt briefpapier met een vulpen, in sierlijk zwarte inkt, groot geschreven, met zwierige letters, meerdere vellen lang, in een dikke enveloppe, die ik persoonlijk toeplak.
Je zou het nostalgie kunnen noemen, een hang naar dingen die vervlogen lijken, maar ik denk eigenlijk zelf meer dat het een esthetische ervaring is, die maakt dat ik zo graag brieven schrijf. Want ik vind dat nu eens écht mooi, zo'n brief zoals ik hierboven beschreef. En ik vind het een genot, een fysiek en geestelijk genot, om zo'n brief te schrijven. En ik zal u nog eens iets verklappen...
Ik vind dat ook gewoon geweldig, om brieven te krijgen. Persoonlijke brieven (rekeningen, daar houd ik iets minder van...), kaartjes, dikke, dunne brieven, getypte en geschreven brieven,... : laat maar komen in mijn brievenbus ! Het is één van de redenen waarom ik het project van Balthazar zo leuk vond, en er zo gretig op inging. En het is één van de redenen waarom ik tussen het vele mailverkeer af en toe eens tijd maak om aan tafel te gaan zitten, een blad papier (meestal meerdere) te nemen, mijn vulpen "ter hand te nemen", en me aan het schrijven te zetten.
Het voelt ook persoonlijker aan, en als iets waar je nog méér moeite voor gedaan hebt, zo'n mooie geschreven brief. En al moet ik tegenwoordig soms echt mijn best doen om hem leesbaar te maken en te houden, zo'n brief voelt als een kostbaar geschenk, kostbaar om te geven (en kostbaar om te krijgen).
4 opmerkingen:
Ik steel stiekem soms de pen van mijn dochter om mee te schrijven. Schrijft veel beter dan een stylo en is altijd mooier.
Ik zou er beter zelf weer eens één kopen. Hoewel, ik heb er eigenlijk nog liggen. In mijn studententijd schreef ik altijd met pen. En bruine of zwarte inkt. Al vind ik het gewone blauw nu ook wel weer mooi.
Volledig mee eens, een mooie brief, dat is puur genieten.
Sinds de lagere school schrijf ik niet meer met een vulpen, maar tis alleszins stukken mooier dan een stylo. Ik schrijf wel graag met potlood.
oei ... Elke, met de pen van je dochter schrijven, dat gaat niet hoor. De punt van zo een pen gaat na een tijdje naar de hand van de gebruiker staan, en dan kan je die niet zomaar meer doorgeven aan een ander (mijn kalligrafie pennen staan zo volledig naar mijn hand)
Gewoon zelf een pen aanschaffen ... of kado laten geven door een enthousiasteling ? ;-)
Wat fijn om te lezen dat er toch nog zo veel mensen zijn die blij worden om een handgeschreven brief te krijgen of te versturen. Zelf ben ik een eigen webshop "postpapier enzo" begonnen omdat er best veel vraag is naar leuk postpapier en omdat het in de gewone winkels nog maar weinig te krijgen is. Omdat ik zelf ook veel brieven schrijf vind ik het ook leuk om dat op leuk postpapier te doen.
Een reactie posten