Het is een ingewikkelde wereld, waarin mensen elkaar vaak wantrouwen omdat ze te verschillend zijn, te boos,... en soms moet je iemand die té vriendelijk is, evenzeer wantrouwen.
Dat blijkt althans uit de verbazingwekkend sterke prent One hour photo waarin Robin Williams ingetogen genoeg speelt om zijn rol van vriendelijke, geïsoleerde, geobsedeerde fotograaf (nu ja, ontwikkelaar van foto's is wellicht juister) zoveel spanning en geloofwaardigheid mee te geven dat je op het puntje van je stoel gaat zitten.
Sy Parrish, de man achter de toonbank in de afdeling van de supermarkt waar je je foto's kan laten ontwikkelen (nog de échte fotorolletjes...), raakt zo geobsedeerd door een gezin waarvan hij al 9 jaar de foto's ontwikkelt, dat hij zichzelf meer en meer als een soort oom gaat zien en zijn plaats opeist in het gezin wanneer het gezinsgeluk verloren dreigt te gaan.
Het einde van de film is bijzonder verrassend omdat hier meestal nog een half uur zou volgen na de plotwending die we voorgeschoteld krijgen. Maar de regisseur laat het aan onze eigen fantasie over...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten