Binnenkort in de Vooruit : Shearwater

American band Shearwater, which I saw in November of last year, will play another concert at Vooruit in Ghent, Belgium, on Sept 10th. Something to look forward to...



De Amerikaanse band Shearwater, die ik in november van vorig jaar al live aan het werk zag tijdens een gratis Café-concert, speelt binnenkort (op 10 september) opnieuw in de Vooruit, dit keer in de veel grotere Balzaal, een zaal waar ze volgens mij nog beter tot hun recht zullen komen. Kippenvelmomenten gegarandeerd, en dus absoluut een aanrader !


Je kan hier kaarten bestellen / You can order tickets here.

Chris Eckman

Chris Eckman, de zanger van The Walkabouts, brengt af en toe wel eens iets uit zonder zijn band. Samen met bandgenote Carla Torgerson leverde dat in 1998 het prachtige Swinger 500 op, en vorig jaar bracht hij een album (The last side of the mountain) uit waarop hij vertaalde gedichten van de Sloveense dichter Dane Zajc ten gehore brengt, met een muzikale omlijsting zoals we die van hem gewend zijn... Ik ontdekte het album pas enkele weken geleden, en ben sindsdien helemaal verkocht... Het is alweer een prachtige verzameling in melancholie gedrenkte songs geworden, waarop Chris zijn stem volledig tot zijn recht laat komen tegen de achtergrond van dragende drums, strelende strijkers en gemoedelijke gitaarpartijen.

Chris Eckman has brought me a lot of pleasure with his band The Walkabouts and with solo releases (or co-operations with band member Carla Torgerson : "Swinger 500" by Chris & Carla was a pearl most people missed out on...). Last year, he adapted poems by Slovenian Dane Zajc en set them to songs which do justice to his voice and his musical talent. It's a shame I only found out about this album, "The last side of the mountain", a few weeks ago, but ever since it has been on heavy rotation in my disc player...

Je krijgt alvast hier een voorsmaakje in dit samen met Anita Lipnicka (ze klinkt heel erg als Carla Torgerson...) gezongen Who will light your path ?

Have a taste with this song "Who will light your path ?", sung with Anita Lipnicka, whom I find to sound very much like Carla Torgerson, by the way...

Je kan het album hier kopen / You can buy the album here.

Lied van de week : week 35 - 2009

I became a prostitute - The Twilight Sad

Deze week gaan we een beetje de hardere toer op, met de nieuwe single van The Twilight Sad. I became a prostitute klinkt zoals donkere gitaarbands horen te klinken, en neemt je mee in een mengeling van kwaadheid, verdriet en onmacht, en dat zijn gevoelens die ik af en toe wel eens voel (vaak zelfs in die combinatie). En vreemd genoeg slagen nummers als dit erin om je daar doorheen te slepen, omdat ze je complexe gevoelensmix een stem en een geluid geven op een manier die de meesten onder ons (niet-muzikanten, en zelfs heel wat muzikanten) niet kunnen. Troost zou ik het niet echt noemen, vertroosting lijkt me een geschiktere omschrijving. En het doet deugd 's morgens in alle vroegte dit mee te zingen, fietsend naar het werk, tussen de vroege vogels en het beginnend ochtendgloren, klaar om er een dag tegenaan te gaan en eventjes alle zorgen te vergeten...

Je zal dit nummer vinden op het gloednieuwe album Forget the night ahead, dat uitgebracht wordt op 5 oktober. Deze single, uit sinds 3 augustus, kan je hier kopen.

Lyrics :

There's a girl in the crowd
And she's balling her eyes out
Only girl in the town
With her fingers in eyelids

And we're all fine in the back of your mind
If we do what we like then we could be with you tonight
If we bleed you dry

We're alright in the back of our minds if we do what we like
Then we could be with you tonight
If they bleed you dry

Taken half the tide
Taken all your tide
If we bleed you dry

Bleed you dry
We've taken half your tide
If we bleed you dry

You are the bearer of a womb without love
You could of had it all
Is that what you said
Is that what you said on a low ride
You said in your hands you'll stay, all with me today

You are the bearer of a womb without love
You could of had it all
Is that what you said
Is that what you said on a low ride
You said in your hands you'll stay, all with me today

There's a hand in the till
Still believing what she sells
Only girl in the town
With her fingers in eyelids

We're all fine in the back of your mind
If we do what you like
Then we could be with you tonight
If they bleed you dry
Taken half the tide
Taken all your tide

You are the bearer of a womb without love
You could of had it all
Is that what you said
Is that what you said on a low ride
You said in your hands you'll stay, all with me today

You are the bearer of a womb without love
You could of had it all
Is that what you said
Is that what you said on a low ride
You said in your hands you'll stay, all with me today

Bleed you dry
I'm taking half your tide
And if I bleed you dry

Lied van de week : week 34 - 2009

Weather to fly - Elbow

Dit is echt een groeinummer voor mij... Na weken en weken dit nummer van Elbow te horen, zit het nu zo ongeveer vastgebeiteld in mijn hoofd, maar dat is zeer terecht. Elbow maakt al jaren prachtige muziek en alle lof en "roem" die ze tegenwoordig krijgen, hebben ze dubbel en dik verdiend. Je moet ook maar eens naar hun vorige albums luisteren, en dan weet je dat dit een groep is die al lang veel méér verdiende...

Je vindt dit nummer op het album The seldom seen kid dat je hier kan kopen.

Lyrics :

Are we having the time of our life?
Are we having the time of our lives?
Are we coming across clear?
Are we coming across fine?
Are we part of the plan here?
Are we having the time of our lives?
Are we coming across clear?
Are we coming across fine?
Are we having the time of our lives?
Are we part of the plan here?

We have the driver and time on our hands
One little room and the biggest of plans.
The days were shaping up,
Frosty and bright.
Perfect weather to fly.

Perfect weather to fly.

Pounding the streets where my fathers feet still
Ring from the walls, we'd sing in the doorways, or bicker and row
Just figuring how we were wired inside
Perfect weather to fly.

So in looking to stray from the line
we decided instead we should pull out the thread
that was stitching us into this tapestry vile,
And why wouldn't you try?
Perfect weather to fly.

We have the driver and time on our hands
One little room and the biggest of plans.
The days were shaping up,
Frosty and bright.
Perfect weather to fly.
Perfect weather to fly.

Pounding the streets where my fathers feet still
Ring from the walls, we'd sing in the doorways, or bicker and row
Just figuring how we were wired inside
Perfect weather to fly.

So in looking to stray from the line
we decided instead we should pull out the thread
that was stitching us into this tapestry vile,
And why wouldn't you try?
Perfect weather to fly.

...en dat het me spijt !

Je hoeft hier geen bekentenis van mij te verwachten of enige andere vorm van spijtbetuiging, maar wel "promotie" voor een website die hoort bij een boek dat hoort bij een blogger die ik ooit eens toevallig (van blog naar blog doorklikkend vermoedelijk...) las en die nu tot mijn vaste kransje van frequent bezochte blogs behoort.

Ivo Victoria heeft een boek uit (of toch bijna) : Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt). Het is aanleiding voor heel wat geinigs, waaronder dus ook En dat het me spijt. Je kan er je eigen bekentenis nalaten, en daarmee boeken winnen (en bosjes bloemen naar het schijnt...).

Je kan de eerste drie hoofdstukken trouwens gratis downloaden hier of -als u liever pdf heeft- hier (allemaal legaal en met toestemming en zelfs aanmoediging van de auteur zelf...). De eerste die het volledige boek bestelt, krijgt het trouwens gratis, maar ik vrees dat u wellicht al te laat bent...

Tour EP In-Flight Safety

In-Flight Safety are a band I want to tell the whole world about, so when they present us with a free sampler, it's my duty to inform you...
Ik heb hier intussen al enkele malen promotie gevoerd voor In-Flight Safety, en gezien hun prachtige nummers vind ik dat alleen maar zeer terecht natuurlijk. Nu bieden ze in de vorm van een "tour EP" hun fans een sampler aan die gratis te downloaden op hun site.

Geniet alvast van deze 2 nummers uit die EP, With night, comes danger :

Enjoy these two selections from the Tour EP "With night, comes danger" :

• Model homes (mp3)
• Karate man (Super Friendz cover) (mp3)

Je kan hun recentste album we are an empire, my dear nog steeds hier kopen / You can still buy their album "we are an empire, my dear" here

Muzikale mailbox (4)

Some more music straight from my mailbox...
Nog meer muziek die ik toegestuurd kreeg in mijn mailbox...

ME MY HEAD klinkt in dit nummer, Damage is done (mp3), een beetje als Franz Ferdinand (de openingsseconden), Arctic Monkeys (eens de gitaren echt voluit gaan) en EMF (ja, de stemmen...). Je kan de helft van hun debuutalbum Survival in no mans land voor gratis downloaden op hun site en je betaalt wat je wil voor het hele album...

ME MY HEAD sound like a mixture of Franz Ferdinand, Arctic Monkeys and (hey, it's true!) EMF (those voices...). Well, at least they do in this song : "Damage is done" (mp3). They have decided you can get half their album "Survival in no mans land" for free here and get the whole album for whatever you're willing to pay (sounds quite Radiohead, doesn't it ?).

Als je van

Belly en The Breeders hield (wie niet?), kan dit bandje misschien ook wel bekoren : The Happy Hollows

. De door gitaren gedragen songs waarin zangeres Sarah Negahdari haar stem laat kronkelen als was ze een Kim Deal-soundalike weten alvast te boeien in Faces (mp3) en ook in Monster room (mp3) waarin de gitaren een iets minder prominente plaats opeisen, is het aangenaam toeven... In oktober brengen ze hun debuut Spells uit.

The Happy Hollows are just the band for all you Belly and Breeders fans. Guitars claim the lead in "Faces" (mp3) but just as in "Monster room" (mp3) it's Sarah Negahdari's voice that lures you right into the songs... Sounds great and promising for their album release "Spells" in October.


De bevreemde sfeer van Curve is het eerste waar ik moet aan denken bij Catamaran (mp3) van Candy Claws, een groep uit Colorado die op In the dream of the sea life de fascinatie voor de zee muzikaal tracht gestalte te geven. Je kan het album hier kopen en voorbeluisteren.

I immediately thought of Curve when listening to Candy Claws in this song : "Catamaran" (mp3). Of course, you can just think of the sea, cause their fascination for the sea is just what they try to express musically on their album "In the dream of the sea life" which you buy here (or can stream before buying...).

Lied van de week : week 33 - 2009

Animal - Miike Snow

De Zweedse groep Miike Snow is behoorlijk populair met hun aanstekelijke dansnummers met genoeg rock- en popelementen om ook naast de dansvloer te boeien. Dit nummer is een vrolijk liedje waar ik graag naar luister...

Je vindt dit nummer op het album Miike Snow, dat je hier kan kopen.

Lyrics :

There was a time when my world was filled with darkness, darkness, darkness
And I stopped dreaming now
I'm supposed to fill it up with something, something , something
In your eyes I see the eyes of somebody i knew before long long long ago
But I'm still trying to make my mind up
Am I free or am I tied up

I change shapes just to hide in this place but I'm still, I'm still an animal
Nobody knows it but me when i slip yeah i slip
I'm still an animal

There is a hole and i tried to fill up with money, money , money
But it gets bigger to your hopes is always
Running,running,running

In your eyes I see the eyes of somebody of who could be strong
Tell me if I'm wrong
And now I'm pulling your disguise up
Are you free or are you tied up

I change shapes just to hide in this place but I'm still I'm still an animal
Nobody knows it but me when I slip
I'm still an animal
I change shapes just to hide in this place
But I'm still I'm still an animal
Nobody knows it but me when I slip, yeah I slip
I'm still an animal

I change shapes just to hide in this place
But I'm still, I'm still an animal
Nobody knows it but me when I slip yeah I slip
I'm still an animal
I'm still an animal

Gratis download : nieuwe single The Galacticos

Op de website van Humo kan je de nieuwe single van The Galacticos, waarvoor Jeroom een videoclip heeft gemaakt, gratis downloaden :

I'm with my girl - The Galacticos

Download the new The Galacticos single for free (offered by a Belgian magazine)

Je kan hun EP Phone home hier kopen / You can buy their EP "Phone home" here

Helado Negro

Ik bracht hier al eerder releases van het Asthmatic Kitty-label onder de aandacht (met name DM Stith), en ook nu weer geniet ik volop van een via Luisterpaal ontdekt album.

Asthmatic Kitty is a label from which I enjoyed releases by Sufjan Stevens and DM Stith, and now once more I encountered a release which grows upon me every day.

Helado Negro is het project (een band kan je het amper noemen, omdat de samenstelling steeds wijzigt) van de Ecuadoriaanse New Yorker Roberto Carlos Lange, die al eerder betrokken was bij platen van o.m. Prefuse 73, Savath And Savalas en School Of Seven Bells. De zuidamerikaanse invloeden zijn -afhankelijk van nummer tot nummer- min of meer duidelijk, maar Awe owe is toch echt een "labeltypische" plaat geworden als je de ornamenten die elk nummer meekrijgt, goed beschouwt. De muzikale rijkdom van de songs zorgt ervoor dat deze plaat groeit tot ze niet meer uit je hoofd weg te slaan is...

Geniet van het door het label gratis ter beschikking gestelde nummer :

Deja - Helado Negro (mp3)

New Yorker Roberto Carlos Lange, born from Ecudorian immigrants in South Florida, has worked with Prefuse 73, Savath And Savalas and School Of Seven Bells and has now gathered a lot of guest musicians around him to bring his debut as Helado Negro. On "Awe owe" the south-american touch is always present, but this is a typical record for this label, as the musical ornaments each song gets, give them a twist you can always expect from the releases on this label. This record creeps on you and will probably never let go... Enjoy the free song they give away...

Je kan de plaat hier kopen / You can buy the album here

Gelezen (28)

Ik heb de laatste tijd weer "flink" gelezen en daarbij heb ik me net als vorig jaar een beetje laten leiden door de Zomer van het Spannende Boek.

Zo las ik dit jaar de aanrader van de vorige zomer : Ritueel van Mo Hayder. Wanneer duikers van de politie een hand vinden in het water van de haven, begint een speurtocht die leidt langs Afrikaanse rituelen en drugscentra, en waarbij de auteur erin slaagt de spanning goed gaande te houden. Zoals gewoonlijk in dit genre, wordt het misdaadverhaal verweven met de persoonlijke geschiedenissen van de betrokkenen politiemensen.


Hoewel ik totnogtoe al verbazingwekkend genoten heb van dit soort boeken (die ik in niet al te grote hoeveelheden tot mij tracht te nemen), is de "literaire" kwaliteit in dit genre niet altijd zo goed als ik gewoon ben van de overige romans die ik lees. Het was dan ook een verademing ook eens een boek te kunnen lezen waarin de literaire kwaliteiten van de auteur ook meer dan behoorlijk zijn. De Ijslandse schrijver Arnaldur Indriðason slaagt erin in wat me de tip van deze Zomer van het Spannende Boek leek, een mooie taal te gebruiken om aan een rustig tempo een goed uitgewerkt verhaal te vertellen (natuurlijk zijn de misdaadlijnen ook hier weer verweven met het persoonlijk leven van de rechercheur die de zaak aanpakt, maar dat is blijkbaar een wetmatigheid in het genre, vermoed ik intussen...). In Onderkoeld wordt een zelfmoord door rechercheur Erlendur wat naderbij onderzocht, en hij krijgt onverwacht ook nog enkele nieuwe elementen in heel oude verdwijningszaken voor de voet geworpen. Het is vooral het tempo van dit boek, waardoor de personages en de plot de kans krijgen voldoende diepgang te ontwikkelen, dat me bijzonder lyrisch maakt...


Tussendoor las ik kortverhalen van Richard Yates, de schrijver van het bejubelde en vorig jaar verfilmde Revolutionary road, die bijeengebracht zijn in Veertien soorten eenzaamheid. De titel maakt zijn belofte meer dan waar, want in elk van de zorgvuldig opgebouwde kortverhalen krijgen we te maken met mensen die op soms heel verschillende manieren heel eenzaam zijn. Nu is eenzaamheid een thema waarmee ik als lezer al altijd enige affiniteit mee gevoeld heb, en wanneer de auteur er ook nog in slaagt zulke uitgebalanceerde werkstukjes af te leveren, dan vlieg er als een razende door het boek en geniet er dubbel en dik van...

Pas op voor de gokchinezen (met tips hoe ze te herkennen !)

Wie tegenwoordig een voetbalwedstrijd (bij voorkeur in tweede klasse) bezoekt, heeft in ieder geval wat vertier als het op het veld niet veel soeps is. Immers, je kan je bezighouden met gokchinees-spotten ! Eens je zo'n gokchinees (moet daar een hoofdletter of niet ?) gezien hebt, bel je de politie en die plukt hem dan netjes van de tribune.

Dankzij het voorval in Mechelen (bij de wedstrijd Racing Mechelen - Lierse) weten we trouwens hoe we zo'n gokchinees kunnen herkennen :

* zondert zich af van de rest van het publiek

* belt vaak op zijn gsm

* wil niet op de foto

Volgens mij zitten de tribunes ook nog vol gokbelgen, gokturken, goknederlanders, gokivorianen (vooral in Beveren),...

Calvarie voor The Low Anthem

Enkele maanden geleden won ik een AB concertcheque van 10 euro (geldig tot het einde van dit jaar). "Leuk", dacht ik, "daarmee kan ik eens een concertje meepikken in de AB, dat komt er anders toch nooit van..." Maar dat bleek uiteindelijk toch een beetje een calvarietocht, om mijn cheque te verzilveren...
In de concertagenda zag ik dat op 24/9 (een donderdag, dus dat kwam mooi uit voor mij) The Low Anthem optreedt in de ABClub. Nu ben ik dol op deze band (zie lied van deze week), dus dat was mooi meegenomen.
Op de site van de Ancienne Belgique las ik dat de AB concertcheque enkel gebruikt kan worden aan de ticketshop (in Brussel) en aan de avondkassa (als het concert tenminste niet uitverkocht is), maar gelukkig ook in de Fnac. Dus toog ik gisteren naar de Fnac, waar een vriendelijke dame uitlegde dat voor de concerten in de Club er maar een beperkt aantal plaatsen zijn, deze doorgaans snel uitverkocht zijn en dat de Fnac daarom zelden tickets voor de Clubconcerten krijgt.
Na mailen en telefoneren bleek er inderdaad maar één mogelijkheid : zelf een ticket halen in Brussel of iemand erom sturen. Maar er waren slechts 21 kaarten meer en aan de telefoon kon ik geen kaart reserveren die ik dan zou betalen aan de ticketshop (zelf of via familie die in Brussel werkt). De man aan de telefoon verwachtte dat het concert trouwens tegen het einde van de week uitverkocht zou zijn...
Rondbellen naar mijn ouders die allebei in Brussel werken, had ook geen resultaat : mijn vader is met verlof en mijn moeder kan over de middag niet weg (de ticketshop is doorlopend open van 11u tot 16u in de vakantie).
En dus ben ik maar vroeger gestopt en heb ik een tripje gemaakt naar Brussel, waar ik gelukkig nog een kaart kon kopen...
Gelukkig is The Low Anthem zoveel moeite waard...

Don't let nobody turn you 'round

This god damn house

To the ghosts who write history books

Cage the songbird

Sawdust saloon

Lied van de week : week 32 - 2009

To Ohio - The Low Anthem

Op 24 september speelt The Low Anthem een concert in de AB Club en als alles goed gaat (er zijn wat problemen met het inwisselen van mijn AB Concertcheque blijkbaar, in een latere post vertel ik daar meer over...), ben ik er dan bij. Intussen luister ik dagelijks naar hun prachtige single To Ohio uit dat prachtige album dat overal zoveel lof krijgt : Oh My God, Charlie Darwin.

Je kan het album hier kopen.

Lyrics :

I left Louisiana on the rail line, oo oo
I left Louisiana on the rail line, oo oo
I was trying to get to Ohio
Trying to get to Ohio

Lost my love before her time, oo oo
Lost my love before her time, oo oo
On the way to Ohio
On the way to Ohio

Now every new love is just a shadow, oo oo
Every new love is just a shadow, oo oo

'Cause once you've known love you don't know how to find love, oo oo
Yeah once you've found love you don't know how to find new love
All the way to Ohio
All the way to Ohio

Heard her voice come through the pines in Ohio
I heard her voice singing in the pines in Ohio

She sang bless your soul you crossed that line to Ohio
Bless your soul you crossed that line oo oo
All the way to Ohio
All the way to Ohio

Willen en niet willen

Soms heb je én redenen om iets te willen én redenen om het niet te willen.

Vandaag zijn we voor de 2e keer verschenen voor de rechtbank en dus is onze scheiding nu definitief (het duurt nog 10 weken eer het allemaal officieel is, maar soit...).

Hoe kom je tot een besluit als je iets wil en tegelijk niet wil ? Je zet de redenen op een rijtje en maakt de balans op, zou de meest rationele wijze zijn. Maar kan dat wel ? En hoe weeg je elke reden ? Waarom is de ene reden meer doorslaggevend dan de andere ?

Vele redenen zijn inschattingen : inschattingen van toekomstige mogelijkheden. Sommige zijn in de voorbije maanden al "verkeerd" gebeleken en bijgesteld. Sommige redenen om weg te gaan, leken (nét door het besluit weg te gaan) ineens toch aan het wankelen gebracht : de dingen die ik miste, kwamen (tijdelijk, zo zou blijken, maar het valt nooit meer uit te maken of dat geen self-fullfilling prophecy was) ineens terug. En zij die de aanleiding (wat niet hetzelfde is als de reden) vormde om toch te besluiten weg te gaan, omdat ze me toonde dat er toch méér geluk mogelijk kon zijn voor mij, is intussen van de tandem afgestapt en rijdt nu op haar eigen fiets een pad ergens in de buurt, soms pijnlijk zichtbaar-maar-onbereikbaar. En alle pijn die ik anderen aandeed (en dan bedoel ik vooral mijn kinderen), kan die eigenlijk ooit de moeite waard zijn ? Maar is die pijn niet in de plaats van andere pijn, die blijven had veroorzaakt ?

Misschien (hopelijk!) krijgt ze ooit gelijk en word ik toch nog gelukkig en kan ik mijn kinderen opnieuw, anders gelukkig maken.

Scheiden : hoewel ik het wou om velerlei redenen, wou ik het eigenlijk ook niet, om velerlei redenen. Vandaag kan ik niet anders dan er nog even diep over nadenken als de vorige maanden : wanneer wéét je eigenlijk dat je de juiste keuze maakte ?

PS Grappige anekdote : bij het koppel voor ons dat ook voor een 2e verschijning kwam, droeg de man een T-shirt met daarop een picto van een bruid en bruidegom met daaronder de tekst "Game over". Hij had duidelijk nog een punt te maken...

8tracks : After the breakup mix

Zelfs als je de plaats die muziek inneemt in mijn leven, als gigantisch omschrijft, zou ik het nog een understatement durven noemen. Muziek is de levensadem van mijn dagen, zowel de goede als de kwade. Mijn collectie (op cassette, vinyl, compact disc,...) is bijzonder uitgebreid en ik zou amper iets daaruit kunnen missen. Haast elke song (of toch minstens op elke plaat minstens één song) raakt aan iets dat ooit of nog steeds van belang is of was in mijn leven. Sommige nummers raken me door wat ze me vertellen over mijn leven, andere door de schoonheid waarmee ze iets vertellen over hoe het leven kan zijn. Soms is het enkel de muziek die me aantrekt, soms de lyrics en vaak beiden...
In de voorbije maand heeft muziek mij bijgestaan. Bijstaan moet zowat het enige woord zijn dat echt recht doet aan wat muziek voor me deed... Ik verkeerde in alle staten (soms echt four seasons in one day zoals Crowded House ooit zong) en in al die staten was er muziek, waren er liedjes die het niet altijd zachter of draaglijker maakten, maar die er -buiten mij- een vertolking aan gaven, aan hoe mijn leven eruitzag.
De kunst om te begrijpen hoe deze nummers mij bijstonden, ligt erin ze op de juiste momenten wel of niet letterlijk te nemen. Er is altijd wel iets in de song dat zo treffend was...
Ik deel ze vandaag met jullie...

Out of love - Aberfeldy
You - Das Pop
The last kiss - Aidan Moffat & The Best-Ofs
Let me be the one - Matthew Sweet
Ain't got you - Solomon Burke
Can't get you out of my mind - Ponoka
One more chance - Bloc Party
Love will tear us apart - Joy Division
According to plan - I Love You But I've Chosen Darkness

Lied van de week : week 31 - 2009

One more chance - Bloc Party

Het is niet de eerste keer, en wellicht ook niet de laatste keer dat Bloc Party een "lied van de week" weet te versieren... De keyboards in One more chance klinken wel heel erg jaren '80 en zo zien enkele figuranten in de clip er ook uit. Eens te meer blijkt de combinatie 80's feel en hoekige gitaren bijzonder aanstekelijk.
(Dat dit nummer nét nu "lied van de week" geworden is, is overigens toeval. De voorbije weken waren er meerdere kandidaten en deze week haalde Bloc party het dus -eindelijk- en wie een verband zoekt met mijn huidige gemoedstoestand, dwaalt...)

Ik kan niet vinden waar je dit nummer kan kopen...

Lyrics :

Give me one more chance
Give me one more chance
Give me one more chance to love you
Give me one more chance
Give me one more chance
Give me one more chance to love you

So open the door and calm down
Can't you see that I'm trying
Don't say another word about the other boy
Can't you see that I'm dying

This time things will be different
And you're gonna see
This time things will be different
nd you're gonna see, see
These hands will come around
You'll love their touch again
This time things will be different
And you're gonna see, see

Give me one more chance
Give me one more chance
Give me one more chance to love you
Give me one more chance
Give me one more chance
Give me one more chance to love you

So open the door and calm down
Can't you see that I'm trying
Don't say another word about the other boy
Can't you see that I'm dying

This time things will be different
And you're gonna see
This time things will be different
And you're gonna see, see
These hands will come around
You'll love their touch again
This time things will be different
And you're gonna see, see

Give me one more chance
Give me one more chance
Give me one more chance to love you
Give me one more chance
Give me one more chance
Give me one more chance to love you

This time things will be different
And you're gonna see
This time things will be different
And you're gonna see, see
These hands will come around
You'll love their touch again
This time things will be different
And you're gonna see, see