Eigenlijk is het niets meer dan mensen die alleen of samen naar het nummer luisteren : een heel eenvoudig idee dat in dit geval een waarlijk wondermooie clip oplevert. Het simpele liefdesliedje dat Bright Eyes (Conor Oberst die zich bij sommige nummers laat bijstaan door andere muzikanten) door de koptelefoon presenteert aan deze mensen (én een hond) van diverse afkomst, leeftijd, in diverse relaties,... is zo ontwapend, en de blikken en interacties die je te zien krijgt zo hartverwarmend, dat dit één van mijn favoriete clips geworden is. De eerste keer zag ik het in Wintergasten met Jonathan Safran Foer, en ik was meteen verkocht. Enkele maanden later vond ik ergens in een afprijsbak het singletje, dat ik uiteraard kocht.
Intussen is ook mijn vriendin helemaal verkocht, dus het is een beetje op haar verzoek dat ik dit nummer en deze clip nog een bovenhaal...
12 april 2009
Re:play (4)
It's one of my favourite clips ever (and I know it must be my girlfriend's too) : though very simple (and probably cheap to make), it unfolds such beauty in what is shown (the love between people of all sorts and ages) that it really touches you right in the heart. And the music simply matches the feelings it awakes in the spectator. All that by just watching people listen to a simple pop song... Isn't that just awesome ?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten