
Eigenlijk is het niets meer dan mensen die alleen of samen naar het nummer luisteren : een heel eenvoudig idee dat in dit geval een waarlijk wondermooie clip oplevert. Het simpele liefdesliedje dat Bright Eyes (Conor Oberst die zich bij sommige nummers laat bijstaan door andere muzikanten) door de koptelefoon presenteert aan deze mensen (én een hond) van diverse afkomst, leeftijd, in diverse relaties,... is zo ontwapend, en de blikken en interacties die je te zien krijgt zo hartverwarmend, dat dit één van mijn favoriete clips geworden is. De eerste keer zag ik het in Wintergasten met Jonathan Safran Foer, en ik was meteen verkocht. Enkele maanden later vond ik ergens in een afprijsbak het singletje, dat ik uiteraard kocht.
Intussen is ook mijn vriendin helemaal verkocht, dus het is een beetje op haar verzoek dat ik dit nummer en deze clip nog een bovenhaal...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten