Vlaamser dan familiekwesties in en rondom een beenhouwerij kan haast niet. Na enkele afleveringen van de nieuwe Woestijnvis-reeks Van vlees en bloed durf ik opnieuw te spreken van een "televisioneel hoogtepunt" (Lucas Van Den Eynde zette ooit de heerlijk over-the-top professionele afscheidsnemer Xavier De Baere neer en diens taalgebruik lijkt tegenwoordig gewoon ingeburgerd geraakt !).
Erfeniskwesties, ontrouw, vader-zoon en baas-helperrelaties, het dicht op de huid zitten van nieuwsgierige buren : allemaal thema's die zo overbekend en herkenbaar zijn en die met zulk een naturel worden gebracht dat je vergeet dat dit fictie is. Dat is natuurlijk in de eerste plaats de verdienste van de heerlijke acteurs, maar ook van het goeie scenario.
Het zou me niets verbazen mocht deze reeks heel wat prijzen wegkapen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten