Zo'n vijftien tot twintig jaar geleden verdiende ik regelmatig bij door te babysitten. Op die lange avonden pikte ik al eens een film mee, maar als je geen geluk had, kwamen de ouders thuis nog voor het einde van de film, en het lukte dan niet altijd om thuis te geraken voor hij dan wel afgelopen was...
Twee keer overkwam me dat met een film waarvan ik enkel nog wist dat "phantom" een titelwoord was, waarvan ik me wel nog het verhaal (min of meer) kon herinneren, maar die ik dus nooit tot het eind had gezien. Het was een film die mij intrigeerde...
Dit herinnerde ik mij nog van het verhaal : een componist wordt door een manager bedrogen. Wanneer hij wraak wil nemen omdat die zijn muziek heeft afgepakt, raakt hij gewond aan zijn gezicht en hij moet een masker dragen. Hij is verliefd op een zangeres, voor wie hij verder muziek wil schrijven. De manager overhaalt hem om een samenwerkingscontract te tekenen, maar het blijkt een soort Faust-contract. Ook de zangeres wordt betrokken in het contract.
Ik had al op IMDB gezocht, maar vond maar niet terug welke film het kon zijn, en ik had hem nooit meer teruggezien. Maar onlangs vond ik dan toch vrij toevallig in de bibliotheek de DVD : het bleek om Brian De Palma's "Phantom of the paradise" te gaan, en vanavond heb ik hem eindelijk volledig gezien !
Het grappige aan het hele verhaal : uiteindelijk bleek ik maar 2 minuten van de film nog nooit gezien te hebben... !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten