Ook november is weer voorbijgevlogen en dus tijd voor onze maandelijkse verzameling van 20 pareltjes van lang of niet zo lang geleden:
- Teenage dirtbag - Wheatus: één van de favoriete liedjes van mijn lief. In een kringwinkel vonden we het volledige album. Groots is het allemaal niet en je hoort meteen ook waarom nét deze song er wél in slaagde om opgemerkt te worden. Altijd leuk om terug te horen...
- Life is an accident - New FADs: echt veel roem kenden de New Fast Automatic Daffodils niet, maar met singles als Stockholm en deze veroverden ze toch een plekje in mijn muzikaal hart
- Asbestos lead asbestos - Meat Beat Manifesto: toen ik in 1996 volop de grenzen van allerlei alternatievere genres opzocht en steeds verder verwijderd raakte van wat doorgaans op Studio Brussel gedraaid werd, leerde ik deze band kennen. Ik kocht zonder aarzelen de plaat en het is er één die ik nog wel af en toe opzet, hoewel ik denk dat ik ze nog nooit in één keer helemaal beluisterd heb
- Extork - Plaid featuring Nicolette: een heel andere richting die ik uitging, was die van de electronische acts die vaak bizarre, voor mij toen amper te plaatsen muziek maakten en die binnen de dance een heel aparte plaats innamen. Plaid was zo'n band die me erg intrigeerde
- Fall of the American empire - The Grassy Knoll: in de platenwinkel zag ik een keer een heel mooi uitgevoerde CD staan van een mij totaal onbekende band. Telkens ik er albums ging kopen, twijfelde ik en uiteindelijk besloot ik iedere keer andere releases te kopen maar de naam van de groep bleef wel hangen. Het is pas via Spotify dat ik ook echt kennismaakte met hun muziek. The Grassy Knoll, het blijft een bandnaam om op je lippen te proeven...
- Going to where the tea trees are - Peter von Poehl: ik won ooit een single van deze man. Dit vind ik één van zijn mooiste songs
- Crazy in love - Emeli Sandé with the Bryan Ferry Orchestra: geweldig leuke cover uit de door Baz Luhrmann geregisseerde verfilming van The great Gatsby
- Rollin' and tumblin' - Muddy Waters: en als we dan terugkeren naar de jaren 30, mogen we Muddy Waters ook niet overslaan
- Sally, where'd you get your liquor from - Rev. Gary Davis: nog meer oude blues, uit de jaren 60, van Rev. Gary Davis (later ook bekend als Rev. Blind Gary)
- Closer to fine - Indigo Girls: enkele maanden geleden las ik de biografie van Justin Vernon (Bon Iver) en daaruit bleken Indigo Girls één van zijn eerste inspiratiebronnen te zijn. Dit is hun meest bekende liedje en het is nog steeds een pareltje
- Every little thing (he) does is magic - Shawn Colvin: in 1994 maakte Shawn Colvin, een zangeres die je toch echt eens moet ontdekken, een prachtig album vol covers, toepasselijk Cover girl getiteld. Hier neemt ze The Police onder handen, met respect voor het origineel maar door de vrouwelijke insteek toch nét iets anders...
- Monument - Röyksopp and Robyn: de single-versie is niet te vinden op Spotify, maar dat geeft niet. Deze lange versie is het beluisteren zeker ook waard en bevat eigenlijk veel meer moois dan de radiovriendelijke versie die we af en toe door de ether toegeworpen krijgen
- Coded language - Krust featuring Saul Williams: bijna negen minuten lang wordt dit knap staaltje drum 'n bass opgebouwd, met parlando van Saul Williams en daaronder een immer herhaald motiefje op een bed van zware bassen en repetitieve drums. Pas na iets meer dan 6 minuten komt er een soort rust als voorbode voor de storm aan pure drum 'n bass waarop ik toen niet en vandaag nog steeds niet kan stil blijven staan of zitten
- Ghetto celebrity - Roni Size Reprazent featuring Method Man: nog meer drum 'n bass met een hiphopgrootheid als gast
- Follow the leader - Eric B & Rakim: ouderwetse hiphop van dit duo, dat vooral met Paid in full (met zijn sample van Ofra Haza) scoorde, maar dit is ook niet te versmaden
- Bureaucrat of Flaccostreet - Urban Dance Squad: Nederlandse crossover die ook op MTV gesmaakt werd en uitgebracht werd in 1991
- To the sun - Annelies Monseré: iets helemaal anders, dit kleinood van Annelies Monseré, die ik ooit zag optreden in een kerk
- Mensen zijn gemaakt van dun papier - Jonas Winterland: alleen de titel al van dit nummer spreekt tot de verbeelding. Het hele album vond ik trouwens erg mooi, zoals je hier kan lezen
- Pompier van Brussel-Zuid - Bobbejaan Schoepen: dit is niet meteen een artiest die je op mijn blog zou verwachten, maar vooral op de derde CD van de verzameling The world of Bobbejaan: songbook staan onvermoede pareltjes zoals dit in het onvervalst Brussels dialect
- Red mijn ziel vooral - Gorki: op de valreep van november overleed Luc De Vos onverwacht. Ietwat overdreven vind ik alle berichtgeving erover wel, maar toch is een vermelding in dit lijstje parels toch wel verdiend, met een minder bekend maar evenzeer prachtig lied
Geen opmerkingen:
Een reactie posten