Labels - Evelyn Waugh
De jonge schrijver Evelyn Waugh (die daarna nog onder meer Brideshead revisited schreef) maakte in 1929 een cruise op de Middellandse Zee. Hij schreef daarover dit boek en daarbij hanteert hij een zelfrelativerende stijl waarin hij gedistingeerd afstand neemt van zijn onderwerpen. Opmerkelijk is ook hoe hij als Brit kijkt naar andere volkeren: met een mengeling van superioriteit en nieuwsgierigheid. Door zijn wat onderkoelde humor en flegma is dit een best wel onderhoudend reisboek. Het boek was een tip die voorkwam in De zuilen van Hercules van Paul Theroux overigens...
Lionel Aso - Martin Amis
In dit boek schetst Martin Amis het verhaal van Lionel Aso, een anti-sociale man uit een wijk waar je 's nachts niet durft te komen. Lionel wint tijdens zijn verblijf in de gevangenis miljoenen met de lotto. Zijn neefje, voor wie hij altijd gezorgd heeft en die hem aanbidt, heeft een verschrikkelijke geheim en blijft zowat het hele boek lang bang dat zijn oom erachter zal komen.
Ik weet eigenlijk nog steeds niet goed wat ik ervan vind. Bij momenten is het boek grappig, bij momenten wou ik absoluut voortlezen, zat er vaart in en het verhaal steekt goed in elkaar, maar dan waren er weer momenten waarop ik moeite moest doen om het boek verder te lezen. Wisselvallig is wellicht nog de beste omschrijving.
Kom hier dat ik u kus - Griet Op De Beeck
Ik kreeg dit boek van mijn lief en ik kan alleen maar zeggen dat ze een uitstekende keuze maakte. Griet Op De Beeck schrijft in een stijl die erg verwant lijkt aan die van Tom Lanoye over disfunctionele gezinnen en hoe iemands leven aangetast kan worden door de interacties tussen ouders en kinderen. Maar gelukkig gaat het boek over zoveel meer: over kunst (theater vooral in dit boek) en hoe onzin soms als kunst verkocht wordt, over omgaan met angsten en pijn, over ziekte en trots. Ik vond het een heel mooi boek, dat door het gebruik van een Vlaamser register (met de onvermijdelijke "gij") erg vlot en herkenbaar leest.
The last word - Hanif Kureishi
Al sinds ik The black album las, ben ik een fan van het werk van Hanif Kureishi. In dit boek gaat het hoofdpersonage Harry aan de slag als biograaf van de grote schrijver Mamoon Azam, in wezen een rechtse auteur met Indische roots. Harry trekt bij het gezin in gedurende een tijd en er ontstaat een spanningsveld tussen waarheid en verdichting, er ontstaan machtsspelletjes en alle personages worden geconfronteerd met hun minder fraaie kantjes. Het boek gaat ook over schrijven en over de kracht van het woord en vooral van het gemediatiseerde woord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten