Ik heb zelf twee linkervoeten (en dan nog onhandige linkervoeten), en naar dans kijken vind ik haast even interessant als kijken naar een broedende kip. Al hebben mijn ouders mij vroeger wel eens meegenomen naar het Ballet van Vlaanderen (van de voorstelling herinner ik me alleen dat het donker was...), het zegt mij allemaal absoluut niets. Twee namen ken ik : Noerejev en Béjart (oké, als je hedendaagse dans meerekent, ken ik ook nog Anne-Teresa De Keersmaeker en Wim Vandekeybus, maar ook naar hen ga ik nooit kijken...).Om één of andere reden is Béjart ook in mijn hersenen nauw verbonden met de Boléro van Ravel (al kan ik mij langs geen kanten herinneren waarom dat wel zo zou zijn). Blijkbaar oogstte hij wel met zijn Ballet van de XXe eeuw succes met een choreografie voor die Boléro, maar dat was meer dan 10 jaar voor ik geboren werd.
Mijn gebrek aan affiniteit met dans illustreert voor mij perfect de stelling dat je iemand nodig hebt die je inleidt in de kunst(en) en je inzicht verschaft, om er ten volle te kunnen van genieten. Misschien moet ik toch maar eens uitkijken of er naar aanleiding van Béjarts overlijden geen thema-avond komt ergens waarin je ook nog eens deskundige uitleg krijgt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten