Eén van de allermooiste boeken die ik ooit las, is Het is de liefde die we niet begrijpen van Bart Moeyaert. Hoewel de taal eigenlijk eenvoudig is en het (dunne) boek in een wip uit is én zeer toegankelijk is voor lezers van jonge leeftijd, is de inhoud zo volwassen en zo schrijnend mooi, dat dit echt een aanrader is voor iedereen, letterlijk iedereen !
Het is dan ook met heel veel verwachtingen dat ik elk nieuw boek van Bart Moeyaert lees. Zijn nieuwst, Graz, dat zich afspeelt in de gelijknamige Oostenrijkse stad, bewijst zijn schrijverstalent eens te meer met prachtige zinnen, een mooi opgebouwde structuur en verhaallijn, waarbij slechts mondjesmaat informatie gegeven wordt aan de lezer en de puzzel zo maar stukje voor stukje gelegd wordt en met een mededogen voor de personages dat ook zijn andere boeken kenmerkt. Toch kan dit boek me minder beklijven dan zijn andere boeken, al kan ik niet goed uitleggen waarom. Op de één of andere manier pakt het mij minder.
Het hoofdpersonage, Eichler, een apotheker wiens leven heel erg afgebakend is en die niet bepaald de meest sociale man is van de stad, wordt geconfronteerd met zijn eigen demonen, wensen en verlangens wanneer net voor zijn deur een ongeval gebeurt met een fietser. Hij vindt naderhand de portefeuille van de ongelukkige, en raakt steeds meer geïntrigeerd door de onbekende...
