Dinsdagavond stonden 2 groepen geprogrammeerd op het Polé Polé festival die ik wel heel graag wou zien. Transglobal Underground ken ik al jaren (ik heb 2 platen van de groep, International times uit 1994 en Psychic karaoke uit 1996) en Los De Abajo (wat zoiets zou betekenen als die van vanonder) stond in de krant als een absolute tip genoteerd vanwege hun legendarisch Polé Polé concert in 2006.
Los De Abajo hadden de avond voordien ook al gespeeld op ditzelfde podium, maar toen was ik er niet geraakt, dus hun concert op dinsdag om 20u30 was een herkansing die ik met beide handen greep. 
Een uitgebreide bende dolenthousiaste Mexicanen besteeg het unieke podium boven het water aan de Korenlei en Graslei, maar slaagde er bij de eerste nummers nog niet meteen in mij (en bij uitbreiding het gehele publiek) mee te nemen op een wilde fiesta. Maar zie, na enkele nummers van die aanstekelijke mix van Mexicaanse muziekjes met vooral veel ska, kregen ze steeds meer publiek op de handen. Vooral de punkerige, ska-doorlopen nummers maakten het onmogelijk de benen stil te houden en een verkleedact met blauwe en witte maskers waarmee ze (onbedoeld?) Slipknot belachelijk maakten, verhoogde de hilariteit. 
Drie blazers, een zanger en een zangeres, veel percussie : de ingrediënten voor een geslaagd optreden, dat groeide naarmate de tijd verstreek.
Een uitgebreide bende dolenthousiaste Mexicanen besteeg het unieke podium boven het water aan de Korenlei en Graslei, maar slaagde er bij de eerste nummers nog niet meteen in mij (en bij uitbreiding het gehele publiek) mee te nemen op een wilde fiesta. Maar zie, na enkele nummers van die aanstekelijke mix van Mexicaanse muziekjes met vooral veel ska, kregen ze steeds meer publiek op de handen. Vooral de punkerige, ska-doorlopen nummers maakten het onmogelijk de benen stil te houden en een verkleedact met blauwe en witte maskers waarmee ze (onbedoeld?) Slipknot belachelijk maakten, verhoogde de hilariteit. Drie blazers, een zanger en een zangeres, veel percussie : de ingrediënten voor een geslaagd optreden, dat groeide naarmate de tijd verstreek.Om 22u30 was het dan de beurt aan de Londense groep Transglobal Underground. 
Zij brengen een mix van Oosterse, Afrikaanse en westerse muziek, een soort etno-techno. Ook hun set had tijd nodig om te groeien. De bevallige Natacha Atlas danste en zong uitbundig mee, de ritmes waren bijzonder dansbaar en op het einde van de set passeerden nogal wat nummers de revue waarin drum 'n bass een belangrijke plaats innam. Ik herkende geen oudere songs en blijkbaar hebben ze een nieuw album uit, maar dat drukte de pret niet echt. En zo bezorgden zij dit tweeluik een passend slot.
Zij brengen een mix van Oosterse, Afrikaanse en westerse muziek, een soort etno-techno. Ook hun set had tijd nodig om te groeien. De bevallige Natacha Atlas danste en zong uitbundig mee, de ritmes waren bijzonder dansbaar en op het einde van de set passeerden nogal wat nummers de revue waarin drum 'n bass een belangrijke plaats innam. Ik herkende geen oudere songs en blijkbaar hebben ze een nieuw album uit, maar dat drukte de pret niet echt. En zo bezorgden zij dit tweeluik een passend slot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten