28 juli 2008

Gentse Feesten : Arid

Ze werden aangekondigd als de Vlaamse Coldplay, en na het concert zag ik inderdaad een parallel...
Arid trad op bij Sint-Jacobs, op het grote podium. Zanger Jasper Steverlinck herinnerde er ons aan dat ze 10 jaar geleden nog in de tent aan de rand van datzelfde plein stonden (een tent die al vele jaren verdwenen is). Hun set bevatte weliswaar enkele nieuwe nummers, maar leek toch vooral op een Best Of, met heel veel nummers van de eerste plaat (Too late tonight, Believer, Elegy, Life) en ook enkele nummers die Jasper solo (met de hulp van de Kolacny broers) had opgenomen (To make her feel my love, Life on Mars). De nieuwe nummers pasten perfect in de set, en daarin lag de parallel met Coldplay : de band heeft een heel herkenbaar geluid, weinig nieuws dus, maar het blijft natuurlijk goed !
De stem van Jasper blijft imponeren, de rock en powerballads van de groep blijven bekoren en als Jasper het publiek induikt en het halve plein afschuimt, al zingend, dan kan de vreugde bij het publiek natuurlijk niet op...

27 juli 2008

Gentse Feesten : Hors service + Reuzeninstrumenten

Miramiro, het vroegere Straattheaterfestival, brengt 4 dagen lang (vandaag is de laatste dag) allerlei voorstellingen. De meeste zijn te zien op de groene Sint-Baafssite en op het Spaanskasteelplein even verderop.


Vrijdagavond zag ik de wondermooie voorstelling Hors service van de Franse groep Joe Sature et ses joyeux osselets. Vier obers (drie mannen en een vrouw) halen allerlei grappige en muzikale toeren uit. Je moet slechts een beetje Frans begrijpen om goed te kunnen volgen, en de meeste humor is eigenlijk visueel (en dus ook voor Frans-onkundigen). De voorstelling duurt toch al gauw een uur, maar verveelt op geen enkel moment. Integendeel, de vaart blijft erin zitten, de structuur zit goed en de afwisseling is groot genoeg. Bovendien zit de voorstelling vol knipogen naar bekende situaties, die nét een beetje anders gebracht worden. Er wordt ook met de tegenstelling man/vrouw gespeeld en het type van de pineut wordt, gelukkig sober genoeg, gebruikt om niet alleen vreugde, maar ook ontroering te brengen. Er is ook enige interactie met het publiek, en dat is bij straattheater ook altijd leuk natuurlijk...
De voorstelling is niet meer te zien in Belgïe, maar wel nog op 30 juli in het Franse Barneville-Carteret en op 31 juli in Falaise. Mocht je vakantie je daar (regio Basse-Normandie) toevallig in de buurt brengen, ga gerust eens kijken... !
Het gezelschap staat overigens ook nog op Theater op de Markt in Hasselt op 7 en 8 augustus.


Een tentoonstelling van reuzeninstrumenten van het Franse Structures Musical nodigt iedereen uit om aan het musiceren te slaan. Het lijken wel instrumenten die een handige kleuterleidster zo voor haar klas zou kunnen gebruiken. Met eenvoudige middelen (blokfluiten, laarzen, pannen,...) allerlei constructies gemaakt die geluid en muziek produceren. Heel leuk, ook voor de allerkleinsten, want je kan alles zelf doen ! Jammer genoeg was dit enkel donderdag en vrijdag te zien... Ik denk dat de hele collectie (of een deel ervan) te bezichtigen is in de thuisbasis van het gezelschap, in Le Grand Bornand.

24 juli 2008

Gentse Feesten : Los De Abajo + Transglobal Underground

Dinsdagavond stonden 2 groepen geprogrammeerd op het Polé Polé festival die ik wel heel graag wou zien. Transglobal Underground ken ik al jaren (ik heb 2 platen van de groep, International times uit 1994 en Psychic karaoke uit 1996) en Los De Abajo (wat zoiets zou betekenen als die van vanonder) stond in de krant als een absolute tip genoteerd vanwege hun legendarisch Polé Polé concert in 2006.

Los De Abajo hadden de avond voordien ook al gespeeld op ditzelfde podium, maar toen was ik er niet geraakt, dus hun concert op dinsdag om 20u30 was een herkansing die ik met beide handen greep. Een uitgebreide bende dolenthousiaste Mexicanen besteeg het unieke podium boven het water aan de Korenlei en Graslei, maar slaagde er bij de eerste nummers nog niet meteen in mij (en bij uitbreiding het gehele publiek) mee te nemen op een wilde fiesta. Maar zie, na enkele nummers van die aanstekelijke mix van Mexicaanse muziekjes met vooral veel ska, kregen ze steeds meer publiek op de handen. Vooral de punkerige, ska-doorlopen nummers maakten het onmogelijk de benen stil te houden en een verkleedact met blauwe en witte maskers waarmee ze (onbedoeld?) Slipknot belachelijk maakten, verhoogde de hilariteit. Drie blazers, een zanger en een zangeres, veel percussie : de ingrediënten voor een geslaagd optreden, dat groeide naarmate de tijd verstreek.

Om 22u30 was het dan de beurt aan de Londense groep Transglobal Underground. Zij brengen een mix van Oosterse, Afrikaanse en westerse muziek, een soort etno-techno. Ook hun set had tijd nodig om te groeien. De bevallige Natacha Atlas danste en zong uitbundig mee, de ritmes waren bijzonder dansbaar en op het einde van de set passeerden nogal wat nummers de revue waarin drum 'n bass een belangrijke plaats innam. Ik herkende geen oudere songs en blijkbaar hebben ze een nieuw album uit, maar dat drukte de pret niet echt. En zo bezorgden zij dit tweeluik een passend slot.

19 juli 2008

Gezien : Estomago + 3:10 to Yuma


De Braziliaanse film Estômago (A Gastronomic story) laat ons zien hoe Raimundo Nonato, een man met talent voor koken, de keukenladder opklimt en hoe hij in de gevangenis opnieuw van de onderste sport in de pikorde opklimt dankzij zijn culinaire talenten. Beide verhalen krijgen we door elkaar gepresenteerd en pas op het einde van de film wordt duidelijk hoe hij in de gevangenis belandde. Het is een prachtig verhaal geworden met mooie beelden, met veel liefde voor voedsel en sexualiteit in beeld gebracht en met een mooie opbouw met flashbacks en/of flashforwards (afhankelijk van hoe je het bekijkt...)


In de western 3:10 to Yuma mogen Russell Crowe en Christian Bale hun ongelooflijke acteertalenten ten volle benutten om ons op het puntje van de stoel te houden. Dan Evans en zijn gezin moeten proberen het hoofd boven water te houden om de schulden die de rancher heeft uitstaan te kunnen betalen en op hun land te blijven wonen. Daarom besluit hij tegen een fikse premie mee te helpen om de gevatte bendeleider Ben Wade naar Contention te brengen, naar de trein van 3u10 naar Yuma. De prachtige vertolkingen, de intense sfeer, de mooie plotwendingen (al is het einde misschien nog net dat tikkeltje minder geloofwaardig, in deze film neem je dat graag voor lief) en de prachtige cinematografie maken van deze film een absolute aanrader, in een jaar waarin al enkele parels te zien waren in de bioscoop.

18 juli 2008

Gent Jazz : The Herbaliser + Erykah Badu

Vroeger viel het Gent Jazz festival (dat toen nog Blue Note Festival heette) samen met de Gentse Feesten, nu is het geprogrammeerd in de week ervoor (met een kleine overlap). Ik was er nog nooit naartoe geweest, hoewel jazz ruim gehanteerd wordt en er altijd wel artiesten kwamen die ik ook graag hoor.
En zie, dit jaar won ik een vrijkaart voor één dag (gisteren), zodat ik kon genieten van optredens van
Buscemi Big Band featuring Michel Bisceglia, The Herbaliser en Erykah Badu.
Eigenlijk ging ik vooral voor The Herbaliser, een groep op het
Ninjatune label. Ninjatune vind ik een fantastisch label, dat heel wat goeie muziek uitbrengt (Coldcut, DJ Food, DJ Vadim, Kid Koala, Amon Tobin, The Cinematic Orchestra, Animals On Wheels, Jaga Jazzist,...) en ik ben ooit eens naar hun fantastische label night geweest in de Ancienne Belgique. Met heel wat verwachting ging ik dan ook naar hun optreden, dat inderdaad heel swingend en heel veelbelovend startte. Echt goeie muziek, met live trompet, saxofoon en dwarsfluit en Ollie Teeba achter de draaitafels, en af en toe een zangeres (Jessica Darling) in een zwarte, van gaten voorziene jurk brachten opzwepende nummers, en het publiek reageerde heel enthousiast. Maar na bijna een uur zakte de set verbazingwekkend snel als een pudding ineen, vooral door het stijgende gevoel van toch iets te veel herhaling en de slappere nummers (die vooral in de nogal lange bisronde bovengehaald werden). Mijn aandachtsboog verslapte, en ik had het gevoel dat ik niet de enige was, te merken aan het stijgende geroezemoes rondom mij.





Omdat ik meestal met een grote boog om r'n'b heenloop (ik bedoel niet goeie ouwerwetse rhythm en blues, maar het moderne slapgekookte, aan (weliswaar slappe) hiphop verwante en blijkbaar heel populaire genre, waarbij smooth zo'n typische eigenschap geworden is dat je naadloos van het ene nummer in het andere en in weer een ander glijdt), kende ik nog niets (maar dan ook helemaal niets) van Erykah Badu. Ik had ooit een recensie gelezen waarin haar muziek beschreven werd als uitstijgend boven 99 % van wat geproduceerd wordt binnen het genre, maar ik was er nog nooit toe gekomen om eens naar haar te luisteren. Maar kom, ik was er toch (met een vrijkaart), dus kon ik maar eens de gok wagen, en viel het tegen, dan kon ik nog altijd gewoon naar huis gaan.
Het begon nochtans onheilspellend, want toen alles klaarstond, de aankondiging gemaakt was en het concert zou starten, was er een technisch probleem met één van de computers van de band, waardoor we nog meer dan tien minuten moesten wachten vooraleer de show dan toch begon.Anderhalf nummer duurde het vooraleer Erykah ook zelf tevoorschijn kwam en zong (het eerste nummer was volgens iemand naast mij van Al Green en het was volgens diezelfde bron diens stem die we hoorden). Maar mijn God, het was het wachten (méér dan) waard...
Wat een vrouw ! Wat een stem ! En wat een band had ze meegebracht ! En wat een muziek ! Bijna twee uur (een half uur langer dan voorzien) duurde het optreden, en hoewel ik echt waar niet één nummer (her)kende, bleef ze me bijna de hele tijd boeien. Er zat enorm veel vaart in het optreden, zeker het eerste anderhalf uur, o.m. doordat liedjes vaak afgebroken werden vooraleer ze uitgezongen waren om zich meteen in een volgend nummer te storten, en door de vele korte instrumentale of vocale intermezzo's in de show. Er zat heel wat afwisseling in de nummers en Erykah Badu leek zelf ook intens te genieten (hoe langer hoe meer zelfs) van het optreden, en tijdens één van de laatste nummers dook ze zelfs de frontstage in om heel dicht bij de fans te gaan zingen en handjes te schudden. De show (want dat was het ook, niet alleen een optreden) eindigde met hetzelfde hiphopfragment dat al het eerste nummer van het optreden had ingeleid, en omdat het publiek zo enthousiast reageerde, bleef de man achter de draaitafels nog wat langer en was nog zo'n 10 minuten de DJ met nog meer echt goeie hiphop !
Het meest beklijvende, intense nummer van de avond was wel The healer, dat je hieronder live kan zien...





En zo werd het optreden waarvan ik niets verwachtte, oneindig veel beter dan datgene waarvoor ik eigenlijk gekomen was...

15 juli 2008

Gentse Feesten

Zaterdag starten de Gentse Feesten. Als geboren en (bijna mijn hele leven) getogen Gentenaar én als cultuurliefhebber beschouw ik dit uniek stadsfestival als het jaarlijkse hoogtepunt. Vroeger ging ik letterlijk élke avond en met de kinderen ga ik ook bijna elke dag kijken naar wat er overdag zoal te zien, te horen en te beleven valt. En dat is doorgaans heel wat !
Daarom selecteer ik hier voor mijn lezers enkele tips (waarvan de meeste dan nog gratis zijn ook !) :

  • Miramiro, het vroegere Straattheaterfestival, maakt al enkele jaren gebruik van het braakliggend terrein aan de Sint-Baafssite in de Gandastraat en van de ruimte op het nabijgelegen Spaanskasteelplein voor prachtige straattheatervoorstellingen. Vorig jaar stond er een soort circus/freakshow/carnivale op het terrein, was er een voorstelling waarbij 2 Duitse Turken in hun crèmekar ijsjes uitdeelden en dit jaar is er in de Gandastraat een feestelijke tentoonstelling van Reuzeninstrumenten (24 en 25 juli tussen 15u en 19u)
  • Het Puppetbuskersfestival brengt figurentheater (heel wat ruimer dus dan "poppenkast") in het Europees Figurentheatercentrum in de Trommelstraat, en op enkele andere locaties. Wij pikken wel elk jaar minstens één toffe (gratis) voorstelling mee op de binnenkoer van het Vredeshuis (Sint-Margrietstraat 9) (20 juli tot 27 juli telkens om 17u)
  • De Gentse Feesten Parade (beter bekend als de "openingsstoet") is eigenlijk minder goed dan ik elk jaar verwacht, maar toch behoudt de parade waarin iets meer dan 40 deelnemers hun activiteiten promoten, zijn charmes en het is ook een traditie uit mijn gezin van herkomst die ik zelf met mijn kinderen verderzet : in die zin toch de perfecte opener voor de Gentse Feesten ! (19/7 vanaf 14u) De voorbije jaren werd die parade gevolgd door een rebelse parade, die dit jaar om 16u vertrekt in de Bibliotheekstraat
  • Enkele niet te missen optredens (er zijn er eigenlijk veel te veel om ze allemaal op te noemen) : Habib Koité uit Mali (20/7, 20u30, Korenlei-Graslei, Polé Polé Festival), Sioen meets Soweto (22/7, 23u, Bij Sint-Jacobs), Trans Global Underground (22/7, 22u30, Korenlei-Graslei, Polé Polé Festival), Gorki (23/7, 20u, Bij Sint-Jacobs), Monza (23/7), 23u30, Korenmarkt), Freaky Age (24/7, 20u, Bij Sint-Jacobs), The Glimmers (20/7, 24u, Korenlei-Graslei, Polé Polé Festival én 24/7, 23u, Vlasmarkt), Kraak & Smaak (26/7, 22u30, Korenlei-Graslei, Polé Polé Festival), Arid (27/7, 21u30, Bij Sint-Jacobs), Walter De Buck (28/7, 21u30, Bij Sint-Jacobs)
  • In het Baudelopark is een woonwagen speciaal ingericht voor de promotie van het Gents, en voor 2 euro kan je meedoen aan de wedstrijd "Test eu Gents" (20/7 tot 28/7, telkens om 16u, 17u en 18u)
  • Elke avond kan je nieuwe dansen leren tijdens de boombalinitiatie en een daaropvolgend Boombal, met live muziek (Baudelopark, 19/7 tot 28/7 telkens vanaf 20u) In de namiddag zijn er trouwens al heel wat dansinitiaties voor kinderen en voor volwassenen
  • Dit jaar is er ook een tweedaagse Afrikaanse markt met kapsalon, landenvoorstellingen via projecties, proevertjes,... (Hof van Ryhove, Onderstraat 22, 23/7 en 24/7 vanaf 11u)
  • Poppentheater 't Spelleke van Folklore brengt in het Huis van Alijn 's namiddags poppentheater voor jong en oud met Pierke Pierlala (19/7 tot 28/7 telkens om 15u, 3 euro, reserveren is niet mogelijk)
  • Het Boombox festival brengt in zaal Minnemeers heel wat goeie muziek, en alles is een aanrader (18/7 tot 21/7 vanaf 20u, 5 tot 10 euro voor de optredens, 2 euro voor de afterparty)
  • Bezoek zeker ook eens de Gentse Barge, een replica van een historische trekschuit van de 18e eeuw, gebouwd door werklozen en kansarmen, aan zijn aanmeerplaats aan de Kraanlei (20/7, 21/7, 26/7 en 27/7 vanaf 14u, 22/7 tot 25/7 en 28/7 vanaf 11u). Zelfs een exclusief VIP-onthaal of een brunch met Walter De Buck zijn mogelijk...

Maar uiteraard valt er nog oneindig veel meer te beleven... (zie programma op www.gentsefeesten.be)

07 juli 2008

Nieuwe rubriek

In de rechterkolom is een nieuwe rubriek verschenen : Lied van de week. In deze rubriek zal ik elke week een nummer dat me opgevallen is, speciaal bijgebleven is of dat gewoon de hele tijd in mijn hoofd zit, vermelden. Op die manier hoop ik ook wat informatie over muzikale ontdekkingen die ik in de loop van het jaar deed, bij te houden. Als je op het nummer klikt, wordt je (net als in de rubriek "Wat ik tegenwoordig neurie...") in een nieuw venster getrakteerd op het nummer, zodat je er zelf ook kennis mee kan maken. Enjoy !