02 juni 2008

Gelezen (19)

Ik heb vandaag The reluctant fundamentalist van Mohsin Hamid uitgelezen, en hoewel boeken in het Engels lezen doorgaans toch wel een extra inspanning vraagt, voelt het alsof ik het in één ruk heb uitgelezen (in feite heb ik het lezen vaak moeten onderbreken voor huishoudelijke en andere taken die mijn aandacht opeisten, maar nooit omdat het teveel of te moeilijk werd). Hamid slaagt er in om met al bij al niet te moeilijke taal en een zeer directe stijl de lezer heel rechtstreeks aan te spreken en mee te trekken in het verhaal. Het verhaal is immers opgebouwd als een gesprek dat een Pakistaanse man in Lahore aangaat met een Amerikaanse toerist, in wiens rol wij door het gebruik van de voornaamwoorden gedwongen worden.
Dit is echt zo'n boek waarbij ik blij ben dat ik vooraf niet te veel gelezen had over de inhoud (zelfs niet op de binnenflap). Mijn tip voor dit boek is : laat je verrassen door het verhaal, laat je leiden door de weg die verteller uitstippelt, en je zal zeker niet teleurgesteld worden.
Bij de titel had ik me allerlei voorstellingen gemaakt (in het Nederlands werd die vertaald als De val van de fundamentalist) en het was bijzonder verfrissend om mijn voorstellingen verdrongen te zien worden door wat de schrijver ons uiteindelijk presenteert. Omwille van de tip die ik gaf, wil ik hier uiteraard niets kwijt over de inhoud, over het verhaal, maar net zoals alle goeie literatuur is het verhaal meerlagig en worden heel veel indringende thema's aangesneden, zowel thema's die behoorlijk actualiteitsgebonden zijn als zeer universele thema's.

In een heel andere context is het verhaal gesitueerd van de priester David die in zijn Schotse parochie al te close wordt met enkele jongeren en uitgespuwd wordt door een gemeenschap die wantrouwen koestert tegen alles wat afwijkt van hun lokale norm. Andrew O'Hagan in Be near me (vertaald als Blijf bij mij) snijdt eveneens heel wat thema's aan in dit verhaal, waarin hij de gebeurtenissen (verteld in de ik-vorm vanuit het standpunt van de priester) afwisselt met de mijmeringen over diens eigen verleden en diens eigen plaats in de wereld. Niemand komt in dit verhaal ongeschonden uit de pen van de schrijver, die individuele tekorten en groepsdynamische processen haarfijn blootlegt.

Geen opmerkingen: