29 februari 2008

Gezien : The fall of the Roman empire

Een klassieke epische film uit 1964 over de Romeinen op een zondagnamiddag op BBC, is voor mij een niet te missen kans om me nog eens volledig onder te dompelen in die periode die mij zo sterk herinnert aan mijn tijd in de humaniora (ik volgde Latijn-wiskunde).

In The fall of the Roman empire komen heel wat bekende acteurs en actrices voor (Sophia Loren, Christopher Plummer -uit o.m. Syriana, A beatiful mind en natuurlijk als kapitein Von Trapp in The sound of music -, Alec Guinness - o.m. Obi-Wan Kenobi uit Star Wars, Doctor Zhivago en Lawrence of Arabia - , Omar Sharif - the one and only Lawrence of Arabia -,...) en de ontelbare figuranten in de vele massa-scènes (veldslagen, troepenschouwing, op het Forum Romanum,...) geven de film de allure van een massa-productie (overigens vooral in Spanje opgenomen). Toch bleek deze film in 1964 een grote flop te zijn geworden.

Méér dan drie uur (188 minuten) worden we een blik gegund op de val van het Romeinse rijk, of eerder : op het begin van een evolutie die tot de uiteindelijke val zal leiden. Want, zo horen we van de verteller, de val van een rijk is niet één exact moment van instorting, maar is een proces van 300 jaar. We zien hoe hebzucht en machtshonger, intriges en kuiperijen in de "inner circle" van keizer Marcus Aurelius leiden tot innerlijke strijd in het grote Romeinse rijk. De opvolging van de stervende (en later in de film vergiftigde) Marcus Aurelius en de botsende visies op hoe je een rijk bestuurt en in stand houdt, vormen de rode draad doorheen deze film. Jammer genoeg krijgen we daarvoor (vooral in de eerste helft van de film) heel wat hoogdravende dialogen en monologues interieurs te slikken. Bovendien worden het Romeinse rijk en de gewoonten van de personages en hun visies wel heel erg bekeken door een hedendaagse (nu ja, de jaren '60 van de vorige eeuw) bril, en ik had meer dan eens twijfels bij de historische juistheid van de film.
Toch kan de film voldoende boeien om de drie uren uit te zitten. Opmerkelijk vond ik ook een scène waarin de Senaat debateert over hoe de verslagen Germaanse stam van Ballomar behandeld moet worden. Eén van de senatoren houdt een speech waarin je Roman maar hoeft te vervangen door American en het kon doorgaan voor een Bush-speech ! ("ze hebben het gemunt op de Roman way of life", "als we geen voorbeeld stellen en hen vernietigen, zullen ze dit beschouwen als zwakheid en ons herhaaldelijk blijven aanvallen",...) Dat is nogal onrustwekkend (én verhelderend) voor een film uit 1964...

Geen opmerkingen: