Gelezen (2)

Het afgelopen jaar heb ik 2 boeken gelezen waarbij ik tot in het diepste van mijn lichaam de pijn kon voelen. Het meest ingrijpend was dat bij De engelenmaker van Stefan Brijs, en nu voelde ik opnieuw zo'n misselijkmakend onrecht en zo'n schreeuwende onmacht telkens de vrouwen uit 98 redenen om te zijn onderworpen worden aan "behandelingen" die de kern van hun zijn voorbijgaan.

Niet alleen is het boek bijzonder goed geschreven (een belangrijke reden om een boek aan te prijzen...), bovendien geeft het inzicht in hoe in de 19e eeuw gedacht werd over psychiatrie (een nog jonge wetenschap op dat moment), over vrouwen, over godsdienst en over Joden. Het boek schetst een kantelmoment in de psychiatrie (hoewel het verhaal fictief is, heeft Clare Dudman heel grondige research verricht waarop ze zich sterk baseerde) waarbij een jonge en ambitieuze psychiater tot de ontdekking komt dat praten werkt...

Wie enigzins vertrouwd is met de ideeën van Alice Miller, zal trouwens niet verbaasd zijn prachtige staaltjes van zwarte pedagogiek geïllustreerd te vinden in het verhaal (in de relatie tussen de psychiater, zijn zoon en de moeder, in de relatie tussen verzorgers - die "eindelijk kunnen straffen zoals zij zelf gestraft werd(en)" - ,... )

Nogmaals : dit is een echte aanrader, één van de beste boeken die ik het voorbije jaar las...

Animal Farm

Ik betwijfel of dit wel de boodschap was die George Orwell eigenlijk bedoelde...

Eindelijk gezien ! (2)

Ook deze film had ik nog nooit eerder volledig gezien, en vanavond is het er eindelijk van gekomen :

In Zelig, een fictieve documentaire van Woody Allen over een man die zich extreem conformeert aan anderen, krijgen we in een jaren '20-jasje een mooi beeld van de VS in de jaren '80 (en eigenlijk nog steeds...) : hoe de media en de massa omgaan met een verhaal waarin iedereen nét dat kan doen wat het hoofdpersonage doet : zichzelf verliezen in de mood of the day...

Allens belangstelling voor psycho-analyse krijgt een mooie plaats, en persoonlijk vond ik ook de rollen voor (de zichzelf spelende) Susan Sontag, Saul Bellow en Bruno Bettelheim geweldig ! Het lijkt echt op de documentaire programma's die ik in de jaren '80 zo vaak zag op BBC : mengeling van oude fragmenten en gesprekken met deskundigen, die steevast ergens op een bank of een stoel zitten voor een goed gevulde boekenkast...

Eieren

In deze tijd van (paas)eieren kan ik met deze titel wellicht enige aandacht vangen...

Eigenlijk wil ik hier vooral even kwijt dat dit mijn "hoofdblog" is, waarin ik een beetje vanalles kwijt kan, maar nét daardoor niet alles... Snap je ?

Er zijn eieren die ik hier niet kwijt kan, omdat het nogal conceptuele eieren zijn.
Ik had al langer een engelstalige blog (vooral over muziek e.d., en ik ben er nog niet erg tevreden over momenteel, blijkt ook de moeilijkst bij te houden blog te zijn), maar nu heb ik nog twee andere blogs gestart (alsof ik tijd over heb...) waar ik mijn "conceptuele eieren" kwijt kan :

• klik de gedachte : een foto en een commentaar, niet noodzakelijk in die volgorde gekomen...
• joetjoeb : mijn YouTube-ontdekkingen mondjesmaat doorgevend...

Geniet er ook van !