Jazeker, we zijn er weer: na de lange ziekenhuisopname voor een hart- en niertransplantatie en het begin van de revalidatie, ben ik nu iets meer dan twee weken al terug thuis en heb ik al wat nieuwe muziek kunnen beluisteren. En vooral, ik heb nu de tijd en zin terug om te bloggen.
Het eerste album dat me opviel, was Fuck u Skrillex you think ur Andy Warhol but ur not!!! <3 van Skrillex. Ik werd in 2012 zowat omver geblazen door de singles Bangarang en Make it bun dem, maar daarna verloor ik zijn output wat uit het oog. Toch werd ik zeer blij toen ik ontdekte dat hij dit jaar een nieuw album heeft uitgebracht, waarover ik overigens positief commentaar hoorde.
Maar liefst 34 songs worden daarop aaneengeregen waardoor de plaat klinkt als drie kwartier durend feestje met een opwindende DJ-set. Soms komen de echo's van bovenvernoemde singles terug (Tears lost drop, Andy, Korabu, DNB thing, San Diego VIP), maar de stijlen en genres die hier gebruikt worden, zijn diverser. De songs worden omringd door twee ingesproken tracks, Skrillex is dead en Azasu, die dit album nog meer tot een geheel smeden.
Je kan het album hieronder volledig beluisteren:
