50 jaar maanlanding

Vandaag is het precies 50 jaar geleden dat de eerste mens voet zette op aarde en dat vieren we met onderstaande playlist:

1. Man on the moon - R.E.M.: uiteraard beginnen we met deze song, uit Automatic for the people, over Andy Kaufman, trouwens ook te horen in de gelijknamige biopic. De titel verwijst naar de samenzweringstheorieën die de maanlanding ontkennen, zoals er ook mensen waren die geloofden dat het overlijden van Andy Kaufman fake was
2. Walking on the moon - The Police: hoewel dit nummer op zich niet geïnspireerd was door de maanlanding, nam The Police de clip wel op in het Kennedy Space Center, temidden ruimtetuigen die er opgesteld staan, en aangevuld met beelden van NASA
3. Fly me to the moon - Frank Sinatra and Count Basie: voor dit lied werkte Frank Sinatra samen met Count Basie, wiens orkest (The Count Basie Orchestra) nog steeds optreedt
4. An ending (Ascent) - Brian Eno: in 1983 maakte Brian Eno het album Apollo: atmospheres and soundtracks, met muziek die in de eerste versie van For all mankind (origineel zelfs voorzien van de titel Apollo) voorkwam. Die film bevatte beelden van de Apollo-missies, maar zonder commentaar, en bleek niet echt een succes. Een latere versie met commentaar van de astronauten en dergelijke toegevoegd (en enkele nieuwe songs, die op Music for films III staan), kende iets meer succes. Zonet (echt enkele dagen geleden) werd een remastered en uitgebreide versie van deze plaat uitgebracht door Eno. Ook zijn broer Roger Eno en Daniel Lanois zijn overigens te horen op de plaat
5. Apollo 11 - Lil Primy featuring Duke Luke: song vernoemd naar de raket waarmee de astronauten de maan zouden bereiken
6. Moon landing - Strand Of Oaks: op zin meest recente plaat, Eraserland, bezingt Strand Of Oaks enkele mijmeringen over herinneringen die hij heeft en verwijst op het einde naar zijn geboortedag in '82, 13 jaar na de maanlanding (in de Amerikaanse tijdzone vond de maanlanding plaats op 20 juli)
7. First man on the moon - Jay Root and The Surfaris: ik vermoed dat Jay Root de journalist is van The Texas Tribune waarnaar de link verwijst (het is moeilijk informatie te vinden over deze song), die hiervoor dan samenwerkte met de surfrockband The Surfaris, onder meer bekend van Wipe out
8. Neil Armstrong - Babybird: Babybird is het muzikaal project van Stephen Jones en ken je misschien van de radiohit You're gorgeous. Deze song staat op een eerder album (Fatherhood) en gaat over het gevoel weg te drijven van wie je bent
9. Buzz Aldrin - Curtis Williams: deze rapper uit Atlanta bracht in 2016 nog een mixtape uit, je kan hier alvast zijn muziek beluisteren
10. Man on the moon (side one / side two) - Neil Armstrong, Buzz Aldrin and NASA staff: dit zijn blijkbaar echte opnames van de maanlanding, ooit uitgebracht als plaat, elke zijde meer dan 20 minuten lang

Beluister hieronder de playlist:

Johnny Clegg

Eerder deze week overleed de Zuidafrikaanse zanger en muzikant (en bandleider) Johnny Clegg. Dat bericht stuurde me in gedachten terug naar eind jaren tachtig, toen ik toevallig zijn muziek leerde kennen, vooral omdat de clip voor I call your name vaak gedraaid werd op MTV. Ik kocht het album waarop dat nummer staat (Shadow man). Een tijdlang volgde ik zijn carrière (hij bleek vooral populair in Frankrijk, waar men toch een voorliefde had voor mensen die zich voor de goede zaak inzetten, zoals deze blanke muzikant met zijn raciaal gemengde groep in het nog door Apartheid geteisterde Zuid-Afrika) en ik kocht ook het één jaar later verschenen album Cruel, crazy, beautiful world.

Beluister hieronder Shadow man (Cruel, crazy, beautiful world is helaas niet te vinden op Spotify):

Gelezen (122)

De monnik van Mokka - Dave Eggers

In dit boek vertelt Dave Eggers het waargebeurde verhaal van Mokhtar, een Jementisch-Amerikaanse jongeman die een ware "American dream" nastreeft wanneer hij het plan opvat om Jemenitische koffie te exporteren vanuit het land waar zijn ouders vandaag komen. Hij gelooft dat daar, in de bakermat van de koffie, zulke hoge kwaliteit zal kunnen gehaald worden dat het een succes wordt in de markt van de specialty brand koffies, zeg maar de grand crus van de koffie. Maar dan breekt de oorlog uit in Jemen, net als hij daar is om een eerste oogst te exporteren...
Eggers slaagt erin tegelijk de lezer te entertainen (het is alweer een vlot geschreven boek) én te informeren en geeft ons zo een unieke blik op kanten van Jemen die in de berichtgeving nooit aan bod komen.

A field guide to the English clergy: a compendium of diverse eccentrics, pirates, prelates and adventurers; all Anglican, some even practising - Fergus Butler-Gallie

Hierin heeft Fergus Butler-Gallie, zelf een Anglicaanse dominee, de meest kleurrijke figuren uit de clerus in de Anglicaanse kerk verzameld en hij beschrijft in die typisch humoristische Engelse stijl hun wedervaren. Het gaat daarbij om priesters die hun katten excommuniceerden omdat ze krols waren op zondag, een aartsbisschop die elke werkdag begon met driemaal zijn hoofd op tafel te bonken onder het uitroepen van "I hate the Church of England", priesters die meer dronken dan dat ze vieringen verzorgden (en daarom soms hun kerk grotendeels op slot hielden), een priester die aan de wieg stond van de edele sport rugby en clerici die in alles probeerden te geloven behalve in de anglicaanse versie van het christendom. Het zal niet verbazen dat zo'n collectie uren bijwijlen hilarisch leesplezier oplevert.

When Nietzsche wept - Irvan D. Yalom

Irvin Yalom, de Amerikaanse psychotherapeut die ook heerlijke fictieboeken schrijft, waagt zich aan een historische roman in dit boek. Hij beschrijft de therapie die Breuer (mentor van Freud) aan Nietzsche geeft (en omgekeerd). Hoewel Yalom zelf eerder geschoold is in de Amerikaanse variant van de psychoanalyse (verder bordurend op o.a. het werk van Anna Freud, de dochter van Sigmund) en geen Freudiaan pur sang (laat staan een Lacaniaan) genoemd kan worden, heeft hij toch treffend de kern van de vroege psychoanalystische methode en eerste begrippen weten te vangen. In deze roman laat hij de psychoanalyse als methode ontstaan tussen Breuer en Nietzsche (hoewel het dus Sigmund Freud was die haar in realiteit ontwikkelde). Er zijn verwijzingen naar Anna O. (Bertha Pappenheim), de eerste hysterica die middels een voorloper van psychoanalyse behandeld werd door Breuer en Freud. Je hoeft van de hele theorie niets te weten om iets te herkennen van wat overdracht en tegenoverdracht inhouden. Zelf psycholoog zijnde en meer dan kennisgemaakt hebbende met de Freudiaans-Lacaniaanse psychoanalyse, heb ik hier zeer van genoten, maar ik veronderstel dat je mijn voorkennis niet nodig hebt om dit mooi uitgewerkt verhaal te kunnen smaken.

't Bolleken - Cyriel Buysse

Wat een heerlijke roman van Cyriel Buysse is dit toch. Hoewel de gebeurtenissen zich meer dan een eeuw geleden afspeelden op de het platteland ten westen van Gent, is het toch allemaal herkenbaar uit de verhalen van mijn grootouders en hun generatie die ik als kind mocht aanhoren. Bovendien schrijft Buysse virtuoos. Ik weet een beetje van zijn keuzes in de oorlog maar ben nu nog meer geïntrigeerd om deze schrijver te ontdekken en ook zijn biografie te lezen.