23 januari 2015

Distance, Light & Sky



Distance, Light & Sky is, zo bezweert de platenfirma ons, geen zijproject maar een echte groep. Chris Eckman, bekendst van zijn aandeel in The Walkabouts, Chantal Acda, bekend van haar solo-werk en haar bijdrage in Isbells, en Eric Thielemans, ondanks alles voor velen onbekend, vormen samen dit trio dat onlangs een eerste album (Casting nets) op de wereld losliet; al is het eerder een behoedzaam besluipen dan een stormenderhand innemen.
Meteen in opener Son klinkt de stempel van Chantal Acda sterk door: haar stem is intussen uit de duizenden herkenbaar en de sfeer van deze song sluit verrassend nauw aan bij die van haar debuutplaat Let your hands be my guide. Wanneer Chris Eckman de vocale hoofdrol overneemt in Still on the loose verschuiven we langzaam en niet onverhoeds naar Walkabouts-wateren waarbij Carla Torgerson in stilte vervangen lijkt door de Nederlands-Belgische. Twee songs ver horen we wat we op basis van de bandsamenstelling mochten verwachten: een optelsom van het afzonderlijke werk. Wat ons benieuwt, is of verderop de belofte waargemaakt wordt dat hier iets nieuws en anders ontstaan is.
En dan is er gelukkig Cold summer wood dat niet zomaar aan één van de drie muzikanten toe te schrijven valt. Eindelijk mogen we ons verheugen op meerwaarde. De trend wordt verdergezet in This place en daarmee lijkt de trein vertrokken. You were done bezit met de drums een stevige basis waaroverheen de andere instrumenten en de zang een zacht lakentje leggen. Jazeker, Distance, light & sky komt aardig in de buurt van het werk van Eckmans vroegere groep. En Souls begint als een pareltje uit Let your hands be my guide. Toch zijn we intussen al overtuigd dat het geheel meer is geworden dan de som der afzonderlijke delen.

Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.
Beluister hieronder het volledige album:


2 opmerkingen:

Nachtbraker zei

Een aantal nummers zijn zeker de moeite, al vind ik dat dit samenwerkingsverband niet kan tippen aan het beste werk van Chantal Acda of The Walkabouts.

Nachtbraker zei

"Son" vind ik wel een zeer mooi nummer. Beste nummer van de plaat, voor mij dan toch.