Moet ik hier nog iemand overtuigen dat huiskamerconcerten een bijzonder tof en muzikaal bevredigend initiatief zijn? Een dag nadat ik Steve Wynn in zo'n setting aan het werk zag, werd in een andere huiskamer Charlie Jones ontvangen.
De jongeman uit het Waasland is een duizendpoot die met 3 muzikale kompanen (die dan zijn Big Band heten) al drie albums maakte. Het meest recente, Until I get bald, is de aanleiding voor een reeks concerten in Vlaanderen en Nederland, waaronder dit huisconcert.
Opvallend zijn de uitstraling en gedrevenheid die hij gemeen heeft met de jonge Tom Barman. Met zijn krachtige stem en afwisselend op gitaar en piano brengt hij echter een heel ander soort muziek, gedrenkt in blues, folk, gospel,... Behalve eigen composities (waaronder When Romans came to fail en Until I get bald, en heel wat nieuwe nummers die nog geen titel meekregen...) brengt hij ook mooie covers van Devendra Banhart en Elvis Presley. Doordat hij met heel veel humor en zelfrelativering zijn songs en verhalen brengt (vraag ons bij een pint maar eens naar het verhaal achter onderstaande clip), toont hij zich ook een performer waarnaar het graag luisteren is.
Hierbij de clip van het prachtige Until I get bald:
2 opmerkingen:
Knap! Moet leuk zijn zo'n huiskamerconcert! Die gast heeft de gitaar die ik al lang zou willen (zie http://weerenwind.blogspot.be/2013/02/talking-guitars.html)
Wat het clipje betreft, meende ik ergens gelezen te hebben dat ze het bootje op zee hebben moeten achterlaten (gezonken of zo) en dat hij maar al zwemmen naar de kust getrokken is!
Dat klopt, het verhaal dat je ergens meent gelezen te hebben...
Als je ook graag uitgenodigd wordt voor huiskamerconcerten, mail me anders maar eens: svenvolckerijck (at) hotmail (punt) com
Een reactie posten