Sinds Robin Proper-Sheppard (ex-The God Machine) in 1995 begon met Sophia heeft hij al een behoorlijk aantal mooie platen uitgebracht. Vijf studio-albums, een liveplaat opgenomen op De Nachten en enkele compilaties gingen Holding on / Letting go vooraf.
Op deze nieuwste plaat haalt hij een topniveau waarmee je in het wielrennen de Ronde van Frankrijk zou kunnen winnen. Er klinken echo's door van vorige platen in de nummers, je herkent de sound maar ik denk niet dat hij ooit (zelfs niet op mijn totnogtoe favoriete album, debuut Fixed water) al deze kwaliteit haalde. Vanaf openingsnummer Strange attractor klinken de songs af, krachtig en een tikkeltje melancholiek, matuur en gewoonweg prachtig. Luister maar eens hoe Undone. Again. op een voortstuwende ritmesectie een wonderlijke melodie en bijhorende zang spreidt. Het rustige Wait had niet misstaan op het eerder genoemde debuut maar waar die plaat vooral erg sober klonk, zijn hier meer arrangementen én angelieke achtergrondzang toegevoegd. Nog zo'n traag nummer waar je gerust voor mag gaan zitten, is Gathering the pieces. Melancholie mag dan een veel vertolkt gevoel zijn zowel in zijn eigen back catalogue als in het hele beschikbare arsenaal aan songs waaruit een programma als Duyster graag put, maar af en toe voegt iemand toch een aparte twist toe en dat is precies wat hier gebeurt.
Nu dat hierboven vermelde radioprogramma weer online is, zullen hopelijk nieuwe luisteraars de weg vinden naar deze groep rond Proper-Sheppard. Dit album kan van hen echte fans maken.
Je kan dit album hier kopen via zijn Bandcamp-pagina en hieronder alvast beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten