29 augustus 2018

Retro review: The Silencers


Op basis van twee radiohitjes op Studio Brussel kocht ik ooit in de plaatselijke platenwinkel Dance to the holy man van The Silencers, een band die me verder onbekend was. Intussen heb ik me wat verdiept in de groep. Ze bestonden al vijf jaar toen deze plaat uitgebracht werd. De Schotten Jimme O'Neill en Cha Burns richten de band op in Londen en hun muziek bevat naast rock duidelijk ook invloeden uit (Keltische) folk.
Uiteraard kunnen beide singles waardoor ik hen leerde kennen me ook vandaag nog steeds bekoren: Bulletproof heart is het soort popsong dat je met plezier terughoort en I want you is een liefdesliedje dat veel van mijn compilatiecassetten voor meisjes waar ik verliefd op was, haalde (en het staat hier ook op mijn compilatie voor Elke). Maar het zijn lang niet de enige interessante songs op dit album. Robinson Crusoe in New York intrigeert door het dwingende ritme en de mondharmonica, One inch of heaven klinkt alsof iemand toen al Elbow voorspelde en Hey Mr. bank manager is woede toen er nog niet eens een financiële crisis was. Nergens wordt het saai of oninteressant, deze plaat is echt wel de moeite waard, ook nu nog.

Beluister hieronder het volledige album:

Geen opmerkingen: