23 mei 2018

Arsenal


Arsenal klinkt in Amplify, de eind vorig jaar verschenen single, als een kruising tussen exotische bands en Arcade Fire. Je zou die song het tropisch broertje van Everything now kunnen noemen. Of ik daar zo gelukkig mee ben, is een andere vraag. Zoals je hier kan lezen was ik immers niet onverdeeld gelukkig met de recentste plaat van Arcade Fire en ik behoef dus niet echt een band die hetzelfde pad bewandelt. Ook in de recentste single, Whale, hoor je daar nog echo's van, maar gelukkig al iets minder.
In the rush of shaking shoulders, het nieuwe album, bevat nog meer aanstekelijke kandidaat-singles, zoals Bend in the river (even verslavend als een zak chips), Sometimes (met een heerlijk opzwepend ritme), het ietwat dromerige Jellyfish of het poppy Stick and groove. Toch valt deze band niet voor één gat te vangen en zoeken ze afwisseling in Afrikaanse ritmes en gezangen: het korte intermezzo The Babalawo at 5.30 AM, het voortstuwende en onweerstaanbare Afrodisia Lagos en het rustige, met parlando doorspekte A prayer for Olayinka.
Arsenal slaagt er op deze plaat in om die voor hen typische mix van westerse dance met niet-westerse, soms zelfs vrij traditionele muziek tot een heel interessant geheel te maken, dat ook nog eens afwisselend genoeg is om onze aandacht de volle 47 minuten vast te houden.

Beluister hieronder het volledige album:

Geen opmerkingen: